Athens Fringe Festival 2009 - Η Αθήνα μας ανήκει!

Συναντιόμαστε συνεχώς. Διασταυρωνόμαστε στην είσοδο του μετρό, ανεβαίνουμε την Κηφισίας σε διπλανά αυτοκίνητα, κοιταζόμαστε μέσα από τα παράθυρα των τρόλεϊ. Αφορμή ζητάμε να μιλήσουμε ο ένας στον άλλον και χαιρόμαστε όταν τη βρίσκουμε, έστω και για να βριστούμε. Ζούμε στην ίδια πόλη. Είμαστε η πρώτη γενιά που τη νιώθει δική της και την αγαπάει. Η Αθήνα μάς ανήκει και είναι η προέκταση του σαλονιού μας. Μπορούμε να βρούμε το δρόμο μας μέρα και νύχτα. Οι πολυκατοικίες, τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι, μάς φαίνονται πολύ όμορφα. Η πραγματικότητα είναι ωραία, μπορεί να είναι ακόμα και μαγική. Το Fringe είναι το φεστιβάλ της. "Κυνήγι εκδηλώσεων" ονομάζεται μία από τις προτεινόμενες καλλιτεχνικές προτάσεις για τα παιδιά, που φαίνεται όμως, να εκφράζει πολύ καλά τη γενική εικόνα του φεστιβάλ αυτή τη στιγμή. Ποίηση, ζωγραφική και συγγραφή συναντιούνται σε μία από τις πολλές εναλλακτικές προτάσεις του Fringe όπως ακόμα και πολλοί καλλιτέχνες που επιλέγουν να παρουσιάσουν ομαδικά τη δουλειά τους. Προτάσεις για χορό και σωματική κίνηση σε συνδυασμό με άλλες μορφές τέχνης, φωτογραφικές εκθέσεις, εκθέσεις κοσμημάτων και άλλες κατασκευές, δρώμενα δρόμου, μουσικές παραστάσεις, εκδηλώσεις για παιδιά -συμπεριλαμβανομένων και εκπαιδευτικών σεμιναρίων- θα δώσουν όλα το παρών τους στη φεστιβαλική αυτή γιορτή.
Το Athens Fringe Festival πρόκειται για ένα διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών, ανοιχτό σε όλους, που ακολουθεί το fringe-format, το πιο επιτυχημένο στον κόσμο festival concept και θα διεξαχθεί από 15-21 Ιουνίου στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, Πειραιως 100, αλλά οι προ-φεστιβαλικές εκδηλώσεις που θα λειτουργήσουν σαν προάγγελος του Athens Fringe έχουν ξεκινήσει από τις 15 Μαρτίου και θα κρατήσουν μέχρι και την έναρξη του Φεστιβάλ.Tι είναι το Athens Fringe 2009;
Πρόκειται για ένα διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών, ανοιχτό σε όλους, που ακολουθεί το fringe-format, το πιο επιτυχημένο στον κόσμο festival concept.
Ποιός διοργανώνει το Athens Fringe 2009;
Η Εταιρεία Πολιτισμού Σύνθεση σε συνεργασία με το Edinburgh Festival Fringe, το μεγαλύτερο και γνωστότερο φεστιβάλ στον κόσμο που πέρυσι, μέσα σε 20 μέρες έκοψε 2,5 εκατομμύρια εισιτήρια σε 30,000 παραστάσεις σε 260 διαφορετικά venues.
Πότε και Πού;
Από 15-21 Ιουνίου στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, αλλά και σε άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους της πόλης. Πώς;
Mε happenings, installations, performances, street theater. Με τη συνεργασία κινήσεων πολιτών, συλλόγων, Μ.Κ.Ο. και δράσεις που στόχο έχουν την αλληλεπίδραση με το χώρο και τους περαστικούς, την καλλιτεχνική και ακτιβιστική χαρτογράφηση της πόλης, τη συνάντηση της Τέχνης με τη Δράση. Με εθελοντές στο οργανωτικό κομμάτι. Από την πόλη για την πόλη. Σε ποιούς;
Σε όλους. Με ελάχιστο κόστος συμμετοχής για τους καλλιτέχνες και προσιτό εισιτήριο για το κοινό. Με καινοτόμο σύστημα booking και ticketing. Από ποιούς;
Από όλους. Με φτασμένους και πρωτοεμφανιζόμενους. Με έλληνες και ξένους. Με επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Ένα Πανηγύρι των τεχνών ανοιχτό στον καθένα, το πρώτο αληθινό off-Athens Festival. Έτσι από τις 15 Μαρτίου μέχρι και τις 15 Ιουνίου, εναλλακτικοί χώροι όπως το Booze Cooperativa, το Art Tower, το AthenStyle Hostel, το Μικρό Πολυτεχνείο, το θέατρο Τόπος Αλλού και η Θύρα Τέχνης θα είναι στη διάθεση των καλλιτεχνών αλλά και όλων των ενδιαφερομένων για πρόβες, παρουσιάσεις, εκθέσεις και συναντήσεις, προετοιμάζοντας έτσι ολόκληρη την πόλη για να υποδεχθεί τον Ιούνιο το πρώτο αληθινό off-Festival της Αθήνας!
Εσείς μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε για τις πρόβες σας, τις παραστάσεις σας, για να γνωριστείτε με τους άλλους καλλιτέχνες που θα λάβουν μέρος στο Fringe, αλλά και για να παρουσιάσετε τις ιδέες σας, στους συναδέλφους σας, στα media, στο κοινό αλλά και σε πιθανούς χορηγούς.
Σας καλούμε, λοιπόν, να μοιραστείτε τις ιδέες σας παρουσιάζοντας δείγματα της δουλειάς σας στους συνεργαζόμενους χώρους που θα είναι διαθέσιμοι και ανοιχτοί σε όλους για τους 3 επόμενους μήνες αλλά και κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ.
Το Fringe προσφέρει μία δημοκρατική πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και προτείνει σε όλες τις ενδιαφερόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), αλλά και στις ενώσεις και τα σωματεία, τις ομάδες πολιτών να λάβουν κι αυτές μέρος στο δικό τους φεστιβαλικό πανηγύρι στην Τεχνόπολη. Εκεί, θα μπορούν να εκθέσουν το έργο τους με τον τρόπο που θα επιλέξουν – είτε αυτό πρόκειται για μία απλή διανομή του υλικού τους, μία οπτικοακουστική παρουσίαση, καλλιτεχνική δημιουργία ή/και μία σεμιναριακή εκδήλωση.
Ο συμμετοχικός χαραχτήρας του φεστιβάλ αφορά και στο κομμάτι της διοργάνωσης και διαχείρισης. Το Fringe λειτουργεί με ανοιχτές πόρτες και εντάσσει την εθελοντική συμμετοχή πολλών ατόμων σε όλα τα στάδια και πόστα της διοργάνωσης. ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ:
Καλλιτέχνες: artist@sinthesis.gr,
εθελοντές: volunteer@sinthesis.gr
Χρήση των χώρων:
aggelina@sinthesis.gr
ΜΚΟ: activist@sinthesis.gr www.sinthesis.gr/fringe Περιμένουμε τις προτάσεις σας στο 210 33 90 447 ή στο aggelina@sinthesis.gr.

ΤΑ ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Τα κλέφτικα τραγούδια που κατατάσσονται στα δημοτικά τραγούδια παίρνουν το όνομά τους από το περιεχόμενο των στίχων τους. Είναι δημιουργήματα μιας συγκεκριμένης περιόδου, της Τουρκοκρατίας – και ακριβέστερα είναι συνθεμένα μέσα στον 18ο και στις αρχές του 19ου αιώνα – και μιας ορισμένης περιοχής, της ηπειρωτικής Ελλάδας. Τα κλέφτικα τραγούδια δημιούργησαν ένα καινούργιο είδος δημοτικής ποίησης, που ήταν και το τελευταίο της προφορικής μας παράδοσης και λογοτεχνίας.
Πριν όμως γίνει εκτενέστερη αναφορά στα κλέφτικα τραγούδια θα ήταν χρήσιμο να γίνει η διαφοροποίηση των ρόλων των κλεφτών και των αρματολών στην εποχή της Τουρκοκρατίας.
Κλέφτες
Στη σημερινή εποχή διαχωρίζουμε τους όρους κλέφτης και ληστής. Στην εποχή της Τουρκοκρατίας αυτές οι λέξεις ήταν ταυτόσημες, με τη διαφορά ότι τη μια λέξη τη χρησιμοποιούσε ο λαός και την άλλη οι μορφωμένοι. Οι κλέφτες λοιπόν ήταν άνθρωποι, που κυνηγημένοι από το νόμο, ζούσαν στα βουνά χωρίς να δουλεύουν και λήστευαν τους περαστικούς διαβάτες ή ακόμα χειρότερα κατέβαιναν στα χωριά και λεηλατούσαν ό,τι έβρισκαν. Αποτελούσαν μόνιμο παράγοντα ανησυχίας και αταξίας. Οι κλέφτες δεν ζούσαν μόνοι τους, παρά σε μικρές ή πολυάριθμες οργανωμένες συμμορίες. Είχαν μάλιστα και αρχηγό που τον ονόμαζαν πρωτοκλέφτη. Αυτές οι συμμορίες δεν αποτελούνταν μόνο από Έλληνες, ούτε οι Έλληνες βέβαια ήταν οι μόνοι ληστές. Πολύ συνηθισμένες ήταν και οι τουρκαλβανικές συμμορίες, καθώς και οι μικτές, δηλαδή αυτές που αποτελούνταν από Τούρκους, Έλληνες ή Αλβανούς. Η τελευταία αυτή αναφορά, παρόλο που αποσιωπάται από τους ιστορικούς είναι ευνόητη; οι κατατρεγμένοι από το νόμο κλέφτες δεν είχαν περιθώρια για εθνικές διακρίσεις. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς πως ακόμα και οι Έλληνες κλέφτες έκλεβαν μόνο τους Τούρκους ή όπως συχνά αναφέρεται, και τους πλούσιους αλλά υποταγμένους Έλληνες. Βιαιοπραγίες εναντίον των ισχυρών – Χριστιανών ή Οθωμανών – επιχειρούσαν στην πραγματικότητα σπάνια και μόνο στην περίπτωση που ένοιωθαν εξαιρετικά ισχυροί. Συνήθως ήταν αδύνατο να επιλέγουν οι κλέφτες ποιους θα λεηλατούσαν και προφανώς θα απέφευγαν να ερεθίζουν την εξουσία με άσκοπους φόνους, ιδίως Τούρκων.
Οι κλέφτες ήταν ο φόβος και ο τρόμος των χωρικών και όπως είναι φυσικό δεν ήταν καθόλου αρεστοί σ' αυτούς. Δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες όπου χωρικοί αντιστέκονταν τους ληστές για να προστατέψουν τις περιουσίες τους.
Οι κλέφτες αποτελούσαν λοιπόν μια μόνιμη πληγή και δεν ήταν δυνατό να προκαλούσαν το θαυμασμό. Τα τελευταία χρόνια όμως της Τουρκοκρατίας, όταν πια φούντωσε το αίσθημα για την ελευθερία, ορισμένοι πατριώτες πίστεψαν ότι οι κλέφτες μπορούσαν να αποτελέσουν τον πυρήνα ενός επαναστατικού στρατού. O ανώνυμος συγγραφέας μάλιστα της “Ελληνικής Νομαρχίας” τούς παρουσιάζει ως ανθρώπους που, μην μπορώντας να υποφέρουν τον τούρκικο ζυγό, ανεβαίνουν στα βουνά, αναζητώντας την ελευθερία τους. Κατά τον ανώνυμο συγγραφέα πάντα της “Ελληνικής Νομαρχίας”, οι κλέφτες ζούσαν στα βουνά τρώγοντας για μέρες μόνο χόρτα και πίνοντας μόνο νερό, χωρίς να ενοχλούν ούτε στο ελάχιστο τους χωρικούς ή τους Έλληνες που είχαν παραμείνει στα χωριά ή στις πόλεις. Φυσικά αυτή η άποψη είναι πολύ ρομαντική για να αγγίζει έστω και στο ελάχιστο την πραγματικότητα. Αρματολοί
Σήμερα υποστηρίζεται η άποψη, ότι ο θεσμός των αρματολικιών είναι δημιούργημα των συνθηκών της Τουρκοκρατίας και όχι βυζαντινό κατάλοιπο. Φαίνεται ότι πρωτοδημιουργήθηκε στα Άγραφα, από τον σουλτάνο Μουράτ Β', γύρω στα 1430. Σιγά– σιγά αυτός ο θεσμός διαδόθηκε σ' όλη την ηπειρωτική Ελλάδα.
O θεσμός των αρματολών αντιπροσωπεύει την προσπάθεια της οθωμανικής εξουσίας, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, να περιορίσει τη ληστεία. Αποστολή των αρματολών ήταν να επιμελούνται την εσωτερική τάξη των περιοχών τους, να επιτηρούν τις ορεινές διαβάσεις και να προστατεύουν τους κατοίκους από τις επιδρομές των κλεφτών.
Αρματολίκια συναντιούνται μόνο στις ορεινές περιοχές που συχνά ήταν πυκνοκατοικημένες από συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς. Η δημιουργία τους οφείλεται προφανώς στην αδυναμία της οθωμανικής αυτοκρατορίας να τηρεί την τάξη σ' όλη την επικράτειά της.
Η ιστορία των αρματολών χωρίζεται σε δυο μεγάλες περιόδους:
Η 1η περίοδος εκτείνεται από τον 15 μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα. Oι αρματολοί αυτή την εποχή αποκτούν μεγάλη εξουσία. Μερικές φορές μάλιστα φτάνουν στο σημείο να μην επιτρέπουν την είσοδο Τούρκων στην περιοχή της επιρροής τους. Η μόνη σχέση που έχουν με την τούρκικη εξουσία είναι να της δίνουν τα χρήματα που μάζευαν από τους φόρους. O καπετάνιος των αρματολών κατέχει υψηλή κοινωνική θέση, αυτός είναι ο δικαστής, ο φύλακας, ο προστάτης και αυτός που ορίζει το ποσό, που πρέπει να πληρώσει ο καθένας ως φόρο.
Η 2η περίοδος διαρκεί από τις αρχές του 18ου αιώνα ως το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Σ' αυτό το διάστημα η τουρκική εξουσία προσπαθεί να περιορίσει ή να εξαλείψει αυτό το θεσμό, παραμερίζοντας από τις ηγετικές θέσεις τους Έλληνες αρματολούς και βάζοντας στη θέση τους Αλβανούς. Oι Έλληνες αρματολοί αναγκάζονται να υπερασπιστούν τα παλιά τους προνόμια και έτσι έρχονται σε ρήξη με το οθωμανικό κράτος. Πολλοί από αυτούς γίνονται κλέφτες και καταφεύγουν στα βουνά. Το 1836 γίνεται η τελευταία και οριστική διάλυση των αρματολικών σωμάτων από τον Ιμίν πασά. Τα κλέφτικα τραγούδια και η ιστορία τους
Τα κλέφτικα τραγούδια αναφέρονται όχι τόσο στους κλέφτες όσο στους αρματολούς. Η ονομασία κλέφτικα δεν αποτελεί εμπόδιο αφού, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η λέξη αυτή χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας και για τους αρματολούς. Εκτός αυτού μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο λαός έγραψε τέτοια τραγούδια για να υμνήσει τους κλέφτες, τη στιγμή μάλιστα που δεν του ήταν καθόλου συμπαθείς. Αντίθετα οι αρματολοί ήταν αυτοί που τους προστάτευαν από τους κλέφτες και απομάκρυναν τους Τούρκους από την περιοχή της κυριαρχίας τους.
Τα τραγούδια αυτά πρωτοβγήκαν μάλλον στις αρχές ή στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν δηλαδή το κύρος των αρματολών είχε αυξηθεί, μια που δεν περιόριζαν μόνο τη ληστεία, αλλά προσπαθούσαν να απομακρύνουν τους αλλόθρησκους που διεκδικούσαν τις θέσεις και τα αξιώματά τους. Εκτός αυτού τα παλιότερα τραγούδια που μας σώζονται αναφέρονται όλα στους αρματολούς, που η δράση τους τοποθετείται γύρω στα μέσα του 18ου αιώνα, όπως για παράδειγμα στον Χρίστο Μιλιόνη, τον Λάπα, τον Ζίδρο...
Άλλο γεγονός που ενισχύει αυτήν την άποψη είναι ότι ο χώρος δημιουργίας του κλέφτικου τραγουδιού είναι οι περιοχές όπου έδρασαν οι αρματολοί, δηλαδή η Στ. Ελλάδα, η Θεσσαλία, η Ήπειρος και η δυτική Μακεδονία. Ενώ η “κλεψιά” ήταν πανελλήνιο φαινόμενο, που υπήρχε πολύ πριν από τη δημιουργία αυτών των τραγουδιών και που δεν σταμάτησε, όταν έπαψαν πια να δημιουργούνται τραγούδια αυτού του είδους. Η τεχνική του κλέφτικου τραγουδιού
Τα κλέφτικα τραγούδια είναι πολύ απλά στην τεχνική τους δομή. Τα διάφορα μοτίβα που χρησιμοποιούνται για την αρχή είναι περιορισμένα. Ένα μοτίβο είναι να πληροφορούμαστε από τον πρώτο κιόλας στίχο αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει:
O Νικοτσάρας πολεμά με τρία βιλαέτια
Άλλοτε πάλι αρχίζει με ένα προοίμιο για να τονίσει περισσότερο το θέμα του:
Τρία πουλάκια κάθονταν στη ράχη, στο λιμέρι
ένα τηράει τον Αρμυρό, κι άλλο κατά το Βάλτο,
το τρίτο το καλύτερο, μοιρολογάει και λέει:
“Κύριέ μου, τι εγίνηκεν ο Χρίστος ο Μιλιόνης;”
Μερικές φορές αυτό το προοίμιο αρχίζει με άστοχες ερωτήσεις:
Το τι 'ν' ο αχός που γίνεται κι η ταραχή η μεγάλη;
Μήνα βουβάλια σφάζονται, μήνα θεριά μαλώνουν;
Κι ουδέ βουβάλια σφάζονται κι ουδέ θεριά μαλώνουν,
ο Μπουκουβάλας πολεμάει με χίλιους πεντακόσιους...
Τα θέματα που συναντούμε σ' αυτού του είδους τα τραγούδια είναι ή η νικηφόρα μάχη ή ο ένδοξος θάνατος. Οι ήρωες που εξυμνούνται δεν έχουν υπερφυσικές ικανότητες. Είναι απλοί θνητοί με συνηθισμένα σπαθιά και ντουφέκια.
Τα τραγούδια αυτά είναι ολιγόστιχα, λιτά, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές περιστατικών. Η μετάβαση από την μια εικόνα στην άλλη γίνεται γρήγορα, απότομα, χωρίς πρωτύτερα να μας προετοιμάσει γι' αυτήν την αλλαγή. O ζωντανός διάλογος συναντιέται σ' όλα σχεδόν τα τραγούδια. Όταν δεν υπάρχει δεύτερο πρόσωπο ο δημιουργός εισάγει τότε ένα συμβατικό πρόσωπο, όπως ένα πουλί με ανθρώπινη λαλίτσα, ή μια “ξανθή κόρη”, ή μια “παπαδοπούλα”, ή κάτι παρόμοιο, για να δημιουργηθεί ο διάλογος. Μέσω αυτών των προσώπων δίνεται η ευκαιρία στον τραγουδιστή να μιλήσει χωρίς να χαλάσει ταυτόχρονα την όλη σκηνή που έχει δημιουργηθεί.

Το πνεύμα του κλέφτικου τραγουδιού
Το κύριο χαρακτηριστικό των κλέφτικων τραγουδιών είναι η στάση των ανθρώπων που εξυμνούνται απέναντι στη ζωή. Οι ήρωές του δεν φοβούνται το θάνατο, μάλιστα τον προτιμούν από μια σκλαβωμένη και ατιμωτική ζωή. Η ελευθερία και η ελεύθερη ψυχή παρουσιάζεται ως το κυριότερο αγαθό. Γι' αυτήν αγωνίζονται, αρνούμενοι να τους εξουσιάζουν άλλοι.
O σκοπός τού δημιουργού δεν είναι τόσο να περιγράψει ένα περιστατικό, παρά να μας δώσει και να εκφράσει την ελεύθερη συνείδηση του κλέφτη. Αξιοσημείωτο είναι αυτό που γράφει ο Γιάννης Αποστολάκης στο βιβλίο του “Το κλέφτικο τραγούδι”: “Το περιστατικό βέβαια γεννάει το κλέφτικο τραγούδι δε θέλει όμως ρώτημα πως στην τελειότερη μορφή του το τραγούδι δεν είναι μια φορά η διήγηση του περιστατικού. Ούτε το τραγικό τέλος τού κλέφτη, ούτε τα έργα του, όσο ξακουστά κι αν είναι, και πολύ λιγότερο τα αισθήματα και οι ιδέες του για τη φύση και για τον κόσμο, κάνουν την ουσία του κλέφτικου τραγουδιού.
Το κλέφτικο τραγούδι δεν είναι διήγηση υπερφυσικού ή μυθικού περιστατικού, ούτε λυρική διάχυση λεπτών ή παράδοξων αισθημάτων, ούτε περιγραφή και θεωρία της Φύσης. Εξωτερικά μοιάζει να είναι η έκφραση του θαυμασμού για το εξαιρετικό άτομο, ο ύμνος του όμως στην ουσία είναι το πρώτο αδρό σχεδίασμα της καινούργιας Μορφής του Έλληνα. Αίσθημα, λοιπόν, θεωρία, δράση μπορεί να μη λείπουν και δε λείπουν, όμως όλα αυτά βρίσκονται στο τραγούδι, επειδή ο δημοτικός ποιητής τα θεωρεί απαραίτητα για να φτάσει στον πόθο του που είναι η σύλληψη του ανθρώπου.
Η μεγάλη αξία και πρωτοτυπία του κλέφτικου τραγουδιού βρίσκεται στον καινούργιο πόθο, που γεμίζει την ψυχή τού δημοτικού ποιητή, στον πόθο για το σύνολο και όχι για το μέρος, στον πόθο για τον άνθρωπο και όχι για το μερικό φανέρωμά του, είτε σε λόγο, είτε σε έργο, όσο κι αν είναι αυτό εξαιρετικό”.

ΟΙ encardia ΣΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ

Το ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ συμμετέχει στην ΩΡΑ της ΓΗΣ

Το ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ συμμετέχει στην ΩΡΑ της ΓΗΣ συμβάλοντας στην καταπολέμηση
της υπερθέρμανσης του πλανήτη (με το συμβολικό κλείσιμο των φώτων για μια ώρα )
πραγματοποιώντας την εκδήλωση του με κεριά ..
Το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της εκδήλωσης είναι το εξής:
Ο τενόρος Πέτρος Σκένδρος και η σοπράνο Κατερίνα Κώτσου θα τραγουδήσουν αποσπάσματα απο τις όπερες
"Μαγικός αυλός "του Β. Α.Μότσαρτ,
"Κάρμεν" του Ζ.Μπιζέ,
"Ελιξίριο της αγάπης "του Γκ.Ντονιτζέτι,
"Τόσκα "του Τζ.Πουτσίνι,
"Κουρέα της Σεβίλης "του Τζοακ. Ροσίνι,
"Τραβιάτα "του Τζουσέπε Βέρντι
"Βιολάντα" του Π.Ι.Τσαικόφσκι
"Φεντόρα" του Ουμ.Τζιορντάνο
στο πιάνο θα τους συνοδέψει η Κατερίνα Μπότση ..
ΣΑΒΒΑΤΟ 28ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 και ώρα 8.00 μμ
στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ (Μπουφίδου 39ΛΙΒΑΔΕΙΑ)

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

«Θύμα» και η ποίηση

Θύμα της οικονομικής κρίσης θα πέσει η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) και σε μεγάλο βαθμό και το Ετος Ρίτσου, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Οι επιβάτες των μαζικών μέσων μεταφοράς δεν θα ακούσουν φέτος όμορφους στίχους από τα μεγάφωνα, οι οποίοι, λόγω του ετετειακού Ετους, θα ήταν του Γιάννη Ρίτσου.
Μια τέτοια καμπάνια για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης κοστίζει περί τα 50.000 ευρώ, τα οποία δεν διαθέτει αυτή τη φορά το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Ετσι, για πρώτη φορά δεν θα κάνει απολύτως τίποτα για την επέτειο της ποίησης.
Ενας άλλος φορέας, καθ ύλην αρμόδιος, η Εταιρεία Συγγραφέων, η οποία επίσης δεν περνά καλές οικονομικές ημέρες, θα περιοριστεί σε ό,τι πιο ανώδυνο για το ταμείο της. Στο Public του Συντάγματος, ανήμερα, Σάββατο (12 μεσημέρι), σχεδιάζει μια συζήτηση για τον ρόλο της ποίησης, με ομιλητές (Τίτος Πατρίκιος, Αλέξης Ζήρας κ.ά.) και αναγνώσεις ποιημάτων από γυναίκες ποιήτριες.
Μπορεί η ποίηση να αντιμετωπίζεται ως ο φτωχός συγγενής, όμως έχει κοινό, μικρό αλλά φανατικό, που πιστεύει στη φράση του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούτ Ντάρβις «Ενα καλό ποίημα είναι μια πράξη αντίστασης». Σ αυτό το κοινό ποντάρει το καινούργιο περιοδικό «Ρoetix», που θα κυκλοφορήσει αυτή την εβδομάδα από τις εκδόσεις «Τυπωθήτω».
Πρόκειται για το δεύτερο εξαμηνιαίο περιοδικό ποίησης, μετά το «Ποιητική» (εκδ. Πατάκη), με διευθυντή τον Χάρη Βλαβιανό. Το πρώτο τεύχος θα παρουσιαστεί την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, Παρασκευή 20 Μαρτίου, 7 μ.μ., στην ΕΣΗΕΑ, με απαγγελίες ποιημάτων κ.ά.
Η οικονομική δυστοκία θα θίξει καίρια και το πρόγραμμα εκδηλώσεων για το Ετος Ρίτσου. Το ΕΚΕΒΙ, ενώ είχε δαπανήσει π.χ. για τους Καραγάτση (2008) και Εγγονόπουλο (2007) από 100.000 ευρώ περίπου, για τον Ρίτσο δύναται να διαθέσει περί τις 40.000 ευρώ, υλοποιώντας με αυτά την κινητή έκθεση, το λεύκωμα και τον διαδικτυακό τόπο. Ευελπιστεί όμως σε κάτι καλύτερο από τις αναμενόμενες ανακοινώσεις του υπουργού Πολιτισμού.
Σε δύο Λύκεια, 6ο Καλλιθέας και 10ο Πειραιά, τα οποία με τα blog τους έχουν δείξει ενδιαφέρον για το έργο του Ρίτσου, εμπιστεύτηκε το Μουσείο Μπενάκη την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Θα παρουσιάσουν, ανήμερα, στην Πειραιώς, μια παράσταση.
ΒΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣΤο «Ρoetix» προφέρεται ως ποέτιξ, που σημαίνει Ποιητική, όμως, σύμφωνα με τους εκδότες του, συναποτελείται από δύο λέξεις, poet και ix, που σημαίνουν και συμβολίζουν τον άγνωστο ποιητή. Κάθε τεύχος θα δίνει βήμα σε άγνωστους ποιητές και σε νέους, δίπλα στους δοκιμασμένους.
Θα είναι ανοιχτό στις προκλήσεις της φόρμας, του πειραματισμού, του ύφους, της γλώσσας. «Είναι η ώρα για τολμηρούς σκαπανείς», σύμφωνα με τον Γ. Θεοτοκά που καλωσόριζε έτσι το 1929 τη γενιά του 30. Συνεργάτες του πρώτου τεύχους είναι οι Νάνος Βαλαωρίτης, Γιάννης Βαρβέρης, Σωτήρης Κακίσης, Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Θανάσης Τριαρίδης κ.ά.

Πηγή: ethnos.gr

ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη Νιγρίτα των Σερρών. Ο Στράτος, γιος του Άγγελου και της Στάσας Διονυσίου, προσφύγων από τη Μικρά Ασία, από πολύ μικρός μπήκε στα βάσανα της ζωής καθώς η φτώχια και η κατοχή ήδη ταλαιπωρούσαν πολύ κόσμο. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η ορφάνια, καθώς το 1948 έχασε τον πατέρα του. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1947, ο Στράτος Διονυσίου άφησε το χωριό του και πήγε να ζήσει στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Άγγελο, την Τασούλα, το Στέλιο και το Διαμαντή.Έπειτα από διάφορες δουλειές, σαν μικροπωλητής ή σαν ράφτης, ο Στράτος έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Διονυσίου είχε ήδη γίνει γνωστός στα μαγαζιά της πόλης, στα οποία γυρνούσε και τραγουδούσε χωρίς όμως να δουλεύει. Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις ο Στράτος Διονυσίου τράβηξε το ενδιαφέρον φτασμένων καλλιτεχνών, οι οποίοι τον προέτρεπαν να κατέβει στην Αθήνα, ώστε να βρεθεί μέσα σε καταξιωμένους μουσικούς και τραγουδιστές.Έπειτα από τον πάταγο της «Φαρίντα» ο Στράτος με τρομερές οικονομικές δυσκολίες, αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα, μερικούς μόνο μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη. Στο στέκι των καλλιτεχνών της Οδού Σατωβριάνδου γνωρίστηκε με πολλούς τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων και με την Καίτη Γκρέυ. Η Γκρέυ, μεγάλο όνομα ήδη από τότε, του πρότεινε συνεργασία και έτσι ξεκίνησαν να εμφανίζονται μαζί στον "Αστέρα" της Κοκκινιάς. Στο μεταξύ, την ίδια χρονιά, το 1959, ο Στράτος Διονυσίου γραμμοφώνησε και τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με το τραγούδι "Δεν είμαι ένοχος" σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική Σταύρου Χατζηδάκη να κάνει αξιοσημείωτη επιτυχία. Στη συνέχεια, ο Στράτος Διονυσίου υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία "Columbia". Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι τρία χρόνια νωρίτερα είχε ηχογραφήσει σε δίσκο του Νίκου Μαύρου (του πρώτου μπουζουξή του Στράτου) το τραγούδι "Παράγκες και παλάτια" για λογαριασμό της εταιρείας "Odeon". Ο δίσκος θάφτηκε για λόγους που ο Στράτος απέφευγε να μιλήσει.Ο Στράτος δεν άργησε να κάνει τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του. "Δεν με πόνεσε κανείς", ινδικό τραγούδι διασκευασμένο από τον Μπάμπη Μπακάλη, "Της αγάπης μου το δίσκο" σε διασκευή Μπάμπη Μπακάλη, "Το ηλεκτρόφωνο", "Φύγε-Φύγε" σε μουσική Ατταλίδη και στίχους Βίρβου, είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες του επιτυχίες. Σύντομα, οι μεγάλοι του λαϊκού τραγουδιού άρχισαν να εμπιστεύονται στο Στράτο παλιές τους επιτυχίες, οι οποίες κυκλοφόρησαν σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του νεαρού και ελπιδοφόρου τότε Στράτου Διονυσίου. "Αχάριστη" του Βασίλη Τσιτσάνη, "Το παλιογέφυρο" και το "Πριν το χάραμα" τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου, "Η μπαμπέσα" του Γιώργου Μητσάκη, "Το φτωχομπούζουκο" του Μανώλη Χιώτη, έγιναν επιτυχίες για δεύτερη φορά. Ύστερα ήρθε μία περίοδος όπου ο Στράτος, αμέσως μετά την ανανέωση της συνεργασίας του με την "Columbia" μπήκε στο ράφι από την ίδια του την εταιρεία, παρόλο που κάθε βράδυ γινόταν το αδιαχώρητο από τους θαυμαστές του που πήγαιναν να τον ακούσουν.Την μεγάλη του δόξα ο Στράτος Διονυσίου τη γνώρισε το 1967. Εκείνη τη χρονιά γνωρίστηκε και άρχισε να συνεργάζεται με έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες του λαϊκού τραγουδιού, τον Άκη Πάνου. Ο Πάνου του έδωσε τραγούδια που έγιναν αμέσως επιτυχίες: "Και τι δεν κάνω", "Γιατί καλέ γειτόνισσα", "Του κόσμου το περίγελο", "Άστη να φύγει", "Εγώ καλά σου τα 'λεγα", "Στο σταθμό του Μονάχου", "Θα ρίξω ροδοζάχαρη", "Ήταν ψεύτικα", "Μια γυναίκα", "Φέρτε το παιδί του χάρου" έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες στα επόμενα χρόνια. Το μαγαζί "ΣΟΥ-ΜΟΥ" γνώρισε μεγάλες δόξες και η επιτυχία του Στράτου το έφερε αμέσως ανάμεσα στα πρωτοκλασάτα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας. Ο Στράτος Διονυσίου αρχικά εμφανιζόταν εκεί σαν δεύτερο όνομα, ως παρτενέρ της Ανθούλας Αλιφραγκή. Στο "ΣΟΥ-ΜΟΥ" τον άκουσε ο Μίμης Πλέσσας και έπειτα από δύο μήνες του έγραψε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, το "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου που γράφτηκε για την ταινία "Ορατότης μηδέν" με τον Νίκο Κούρκουλο. Το τραγούδι έγινε επιτυχία πρώτα από την ταινία. Από το σημείο εκείνο και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ο Στράτος κυκλοφόρησε στη συνέχεια πλειάδα τραγουδιών που έσπασαν ρεκόρ πωλήσεων: "Ο παλιατζής", "Μπαγλαμάδες και μπουζούκια", "Ένας αητός γκρεμίστηκε", "Αγάπη μου επικίνδυνη", "Αφιλότιμη", ορισμένες μόνο από τις μεγάλες του επιτυχίες. Ο Στράτος έκανε επιτυχίες τα τραγούδια του μέσα στα μαγαζιά πρώτα και έπειτα στους δίσκους. Ενδεικτικό είναι ότι στα μαγαζιά που δούλεψε, πρωτοτραγούδησε πάνω από 5.000 τραγούδια, εκ των οποίων επέλεγε αυτά που θα έβγαζε σε δίσκο.Η πορεία του ήταν διαρκώς ανοδική και πάντα στην κορυφή. Τα τραγούδια που κυκλοφορούσε γίνονταν αμέσως επιτυχίες. Παίρνοντας χάρη για τα υπόλοιπα δύο χρόνια της ποινής του, ο Στράτος αποφυλακίστηκε την άνοιξη 1976. Η περίοδος της φυλακής στοίχισε στον Στράτο Διονυσίου, ο οποίος όμως δεν σταμάτησε το τραγούδι, όπως πολλοί περίμεναν ή ήλπιζαν. Η επιτυχία του Στράτου ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Ο Διονυσίου ξαναβγαίνει στο τραγούδι πιο θριαμβευτικά από ποτέ, με πολύ μεγάλες επιτυχίες με μια διαδρομή 14 χρόνων σταθερά στην κορυφή. Και δισκογραφικά αλλά και κάθε βράδυ στα μαγαζιά που δούλεψε, κάθε δουλειά του Στράτου ήτανε εγγυημένα επιτυχημένη. Μέχρι το τελευταίο του βράδυ στις 10 Μαΐου του 1990 στο δικό του πλέον μαγαζί "Στράτος" ο λαϊκός βάρδος έλαμπε στο πάλκο που υπηρέτησε πιστά για 31 χρόνια.
Τη δεκαετία του '80 ο Στράτος Διονυσίου έσπασε κάθε ρεκόρ πωλήσεων. Έκανε πολύ μεγάλες επιτυχίες, τραγούδια που όχι μόνο ακούγονται και σήμερα, αλλά βγαίνουν σε δίσκους, σε επανεκτελέσεις και σε διασκευές. Είναι λίγο-πολύ τα τραγούδια που τραγούδησαν όλοι κάποτε και ακούγονται ως και σήμερα από τα ραδιόφωνα σαν να ’ναι καινούρια. "Υποκρίνεσαι", "Τα πήρες όλα", "Και λέγε-λέγε", "Άκου βρε φίλε", "Ο λαός τραγούδι θέλει", "Ο Σαλονικιός", "Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα", "Εγώ ο ξένος", "Ένα λεπτό περιπτερά", "Θυμήσου" και πολλά άλλα. Παράλληλα συνεργάστηκε και με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού: Τάκης Μουσαφίρης, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Γιάννης Πάριος, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Τάκης Σούκας, Σπύρος Παπαβασιλείου, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι ορισμένοι μόνο από αυτούς που έδωσαν τα τραγούδια τους στον Στράτο.Ταυτόχρονα είχε δει το ταλέντο ορισμένων ελπιδοφόρων καλλιτεχνών, με πρώτο και καλύτερο το Γιάννη Πάριο, του οποίου τις φωνητικές ικανότητες αντιλήφθηκε αμέσως και έτσι ξεκίνησαν μια συνεργασία 11 χρόνων με πολλές επιτυχίες. Το πρώτο τραγούδι του Γιάννη Πάριου που τραγούδησε ο Στράτος, ήτανε το "Μινόρε Παράπονο" σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη που κυκλοφόρησε το 1976. Έκτοτε το τρίο Διονυσίου-Πολυκανδριώτη-Πάριου έκανε θραύση. Πλάι του στην αρχή της δεκαετίας του '80 είχε την –σήμερα καταξιωμένη πλέον– Χαρούλα Αλεξίου, η οποία έκανε τις δεύτερες φωνές. Ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία του Στράτου με την Μαρίνα Βλαχάκη και τα τελευταία δύο χρόνια πλάι του στην πίστα ήταν η Κική Λουκά. Η δεκαετία του 1980 ήταν η χρυσή δεκαετία του Στράτου, όπου δεν υπήρξε δίσκος που δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία.
Το φαινόμενο Διονυσίου αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Η μεγάλη έκταση της φωνής του, η βραχνάδα του, η δυνατότητα αλλαγής έκφρασης και ύφους ανάλογα με το θέμα του τραγουδιού, ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Το χάρισμα που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους δημιουργούς των τραγουδιών του Στράτου, ήτανε η ικανότητά του να ηχογραφεί ταχύτατα τα τραγούδια τους, με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ξεκινούσε την ηχογράφηση το μεσημέρι και μέχρι το απόγευμα είχε τελειώσει όλον τον δίσκο, με τα σιγόντα και την ερμηνεία του έτσι γεμάτη όπως ακούγεται στους δίσκους του! Ο Τάκης Σούκας, ο άνθρωπος που έχει γράψει τραγούδια για δεκάδες μεγάλους τραγουδιστές έχει δηλώσει «Ο Διονυσίου είναι ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε ποτέ, ούτε για μια φορά στα τόσα χρόνια τον τόνο του!». Την στιβαρότητα της φωνής του μεταξύ άλλων έχει μνημονεύσει πολλές φορές και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.Ο Στράτος Διονυσίου έφυγε απρόσμενα το πρωινό της 11ης Μαΐου του 1990 αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο λαϊκό πεντάγραμμο, σε ηλικία μόλις 54 χρόνων. Είναι αδιαμφισβήτητα ένας τραγουδιστής αξεπέραστος. Αυτό είναι κάτι που το αποδέχονται οι «ανταγωνιστές» (κατά κάποιον τρόπο) τραγουδιστές. Αντιλαμβάνονται ότι η ζεστασιά της φωνής του Στράτου ήτανε κάτι το μοναδικό και ο τρόπος της ερμηνείας του απλησίαστος. Ο Διονυσίου έζησε τρεις δεκαετίες μέσα στην επιτυχία, την αναγνώριση και την καταξίωση. Αγάπησε το πάλκο όσο κανείς. Στην πίστα ήτανε αξεπέραστος και τα διάφορα προσωνύμια που του απέδιδαν οι συνάδελφοί του κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Όπως είχε υποσχεθεί ο Στράτος, θα τραγουδούσε μέχρι το τελευταίο του βράδυ. Πράγματι, λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, τραγουδούσε στο μαγαζί «Στράτος», ενώ νωρίτερα, το ίδιο απόγευμα, ηχογράφησε τον δίσκο «Ποιος άλλος» που κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά τον θάνατό του. Κατά τον Τάκη Μουσαφίρη, τον δημιουργό του δίσκου αυτού, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε εκείνη την ημέρα, ήτανε το «Μη μ’ αφήνεις μόνο μου».

Oι Ονειροπαγίδα επιστρέφουν!

Ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο επιδραστικά γκρουπ της σύγχρονης Ελληνικής μουσικής σκηνής είναι και πάλι μαζί μας! Οχτώ χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, οι Ονειροπαγίδα επιστρέφουν με ολοκαίνουργιο υλικό και νέα κυκλοφορία στα σκαριά.

Η Παυλίνα, ο Χρήστος Λ, ο Νίκος, ο Στέλιος και ο Χρήστος Β, θα δώσουν ραντεβού στη σκηνή του Gagarin 205 Live Music Space, την Παρασκευή 20 Μαρτίου, για μία μοναδική - και αναδρομική σε όλη τους την πορεία - συναυλία. Οι ίδιοι υπόσχονται ότι θα είναι καλύτερα από ποτέ.
Τη συναυλία θα ανοίξουν οι Μέντα.

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21:00 και εισιτήρια προπωλούνται, προς 15 €, στο Ticket House (Πανεπιστημίου 42 / τηλ. 210 3608366) και το www.ticketpro.gr.

Gagarin 205 Live Music Space: Λιοσίων 205, κοντά στο σταθμό Μετρό / ΗΣΑΠ “Αττική”. Τηλέφωνο: 210 8547600. Website: www.gagarin205.gr

ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ / ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Όταν οι Ονειροπαγίδα, στα τέλη του 1997, άνοιγαν την συναυλία των Yo La Tengo, στο υπόγειο του ιστορικού ΑΝ Club, δεν είχαν καμμία ιδέα ότι θα εξελίσσονταν σε μία από τις πιό αγαπημένες και επιδραστικές μπάντες της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Το κοινό της συναυλίας όμως είχε άλλη άποψη. Έβλεπε ένα συγκρότημα που, ενώ μουσικά ταυτίζοταν με τη διεθνή μουσική σκήνη, τραγουδούσε όχι μόνο μελωδικά αλλά και στα ελληνικά. Έτσι, η αρχική και στιγμιαία αμηχανία έδωσε τη θέση της στο θαυμασμό και την αποδοχή. Οι Ονειροπαγίδα κατάφεραν, με αποκλειστικούς οδηγούς το ένστικτο και τον ρομαντισμό τους, να κλέψουν τις εντυπώσεις έχοντας γράψει μουσική που ξεχώριζε και ξέφευγε από τα τετριμμένα της ως τότε ελληνικής ροκ τραγουδοποιίας.
Δύο χρόνια και δύο δίσκους μετά, κι ενώ οι ψίθυροι είχαν γίνει φωνές, οι Ονειροπαγίδα καθιερώθηκαν στη συνείδηση του κόσμου ως ένα από τα πιο σημαντικά ελληνικά σχήματα. Τα “Μικρά Μυστικά”, ο δίσκος που ακολούθησε το εξαιρετικό τους ντεμπούτο ”Aσημένια Mέρα”, ψηφίστηκε το 1999, τόσο από το Ποπ+Ροκ όσο και απο το ηλεκτρονικό περιοδικό του Αvopolis, ως δίσκος της χρονιάς και η Παυλίνα Μιχαηλίδη ως κορυφαία τραγουδίστρια.
Λίγο πριν, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, είχαν δοκιμαστεί παίζοντας στο Rockwave, πλάι σε ονόματα-μεγαθήρια της διεθνούς rock σκηνής όπως οι Blur, Deus, Garbage κ.α με ιδιαίτερη επιτυχία. Η φήμη που μοιραία προξένησαν, ως ένα εκρηκτικό live συγκρότημα προκάλεσε την προσοχή τόσο του κόσμου - που αδιάκοπα έδινε το παρών σε χώρους όπως το ΑΝ Club, Ρόδον, Μύλος, Camel κ.α. - όσο και των πολυεθνικών εταιρειων. Αποτέλεσμα, η μετακίνηση από τη φιλόξενη Studio 2, το label που τους ανέδειξε, στη Warner.
Η μεταγραφή αυτή σηματοδοτήθηκε απο την κυκλοφορία της “Μελόντικα”, του πιο φωτεινού ίσως δίσκου τους ως σήμερα. Το album αγκαλιάστηκε θερμά από τα ραδιόφωνα και το single τους ”Θυμάμαι Kάθε Eποχή” σιγοτραγουδήθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
www.myspace.com/oneiropagida

πηγή: pop+rock

This Is Rockwave Festival!

Oι Killers, οι Motley Crue για 1η φορά στην Ελλάδα, οι αγαπημένοι Placebo, ο Moby, το αστέρι της χρονιάς Duffy, οι θρύλοι WASP, οι εκρηκτικοί Gogol Bordello, οι δαιδαλώδεις Monster Magnet, οι μυθικοί Voivod, οι συγκλονιστικοί Arch Enemy & η metal sweetheart Lauren Harris έρχονται στο Rockwave!

Και αυτά είναι μόνο η αρχή...

ROCKWAVE FESTIVAL 2009
27, 28 & 29 ΙΟΥΝΙΟΥ
TERRA VIBE PARK
Terra Stage & Vibe Stage
Προπώληση Εισιτηρίων από τις 17 Μαρτίου
www.rockwavefestival.gr / www.didimusic.gr

Δυνατά Rockwave Vibes για όλα τα Rockwave Tribes!

Ένα καλοκαιρινό 3ήμερο δυνατής φεστιβαλικής εμπειρίας παρουσιάζει φέτος το Rockwave, που κλείνει 13 χρόνια επιτυχίας. Lucky 13!! Λαμπερό όσο ποτέ, φιλοξενεί στα δύο stages του τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Και φέτος η μουσική ιστορία του Rockwave Festival θα γραφτεί κάπως έτσι...

Σάββατο 27 Ιουνίου (*Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα)
TERRA STAGE
PLACEBO (Alternative Rock)
MOBY (Electro Pop - Rock)
GOGOL BORDELLO (Gypsy Punk)

Την αυλαία του Terra Stage ανοίγουν οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, Placebo. Η μαγική τριάδα, ανανεωμένη, με την προσθήκη του Steve Forrest, πρώην μέλος των Evaline, στα drums και νέο δίσκο στα σκαριά, ελίσσεται σε νέα μουσικά μονοπάτια, παρασύροντας μαζί τους και τους εκατομμύρια πιστούς τους ανά τον κόσμο.
Ο Brian Molko, ως ένας σύγχρονος Ziggy Stardust και μια φωνή που ξεχωρίζει στο πρώτο της άκουσμα, είναι ο ηθικός αυτουργός των σοφιστικέ στίχων, που κάνουν τους Placebo τόσο μα τόσο μοναδικούς! Δεν είναι τυχαίο που μέχρι στιγμής έχουν παίξει σε sold out συναυλίες σε 44 χώρες παγκοσμίως και έχουν γίνει Χρυσοί και Πλατινένιοι σε πάνω από 30 χώρες!
Ετοιμαστείτε! Η μυθική ατμόσφαιρα του Velvet Goldmine θα καταλάβει το Terra Stage!
Λίγο πιο πριν, ο Richαrd Melville Hall aka Moby, για ένα dance session, που λίγοι θα αντισταθούν!
Ότι και να γραφτεί για τον Moby είναι πολύ λίγο! Παίζει μουσική από τα 9 του χρόνια, υπήρξε μέλος ενός πανκ γκρουπ στα 13 του, απογείωσε τα Νεουρκεζικα decks λίγο αργότερα και από τότε μέχρι σήμερα πειραματίζεται, ξεσηκώνει, πορώνει και πάντα παραμένει ο δικός μας Rockwave Hero!! Να θυμίσουμε ότι η πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα έγινε την πρώτη χρονιά του Rockwave Festival το 1996, στην Δραπετσώνα... το Terra Stage τον περιμένει!
Το πάρτι όμως θα έχει ξεκινήσει πιο πριν με τους θορυβώδεις και ξέφρενους Gogol Bordello. Ένα περίεργο μείγμα τσιγγάνικης και πανκ μουσικής με στοιχεία καμπαρέ, οι Gogol Bordello είναι η μουσική απάντηση της Ανατολικής Ευρώπης μέσα από την καρδιά της Αμερικής. Από το 1998 μέχρι σήμερα έχουν περιοδέψει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Ευρώπης και της Αμερικής ενώ έχουν μοιραστεί τη σκηνή με τον Manu Chao, Dub Trio αλλά και με την Madonna, σε μια special version του L’ Isla Bonita!
Οι τροβαδούροι έρχονται, οι τροβαδούροι είναι εδώ, τα λόγια τους είναι φωτιά, ο ήχος τους είναι λόγχη!!!

Κυριακή 28 Ιουνίου (*Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα)
TERRA STAGE
THE KILLERS (Alternative Rock - Post Punk Revival)
DUFFY (Pop Soul)

Δύο λαμπερά ονόματα που βρίσκονται στην κορυφή της επιτυχίας παγκοσμίως, έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα προσγειωθούν στο Terra Stage τη δεύτερη μέρα του Rockwave festival!
http://www.thekillersmusic.com/
Are we Human or are we Dancers?... ένα ερωτηματικό πλανάται, και τα εκκεντρικά παιδιά απο το Λας Βέγκας μας δίνουν τη λύση. Ο Brandon Flowers και η παρέα του κατακλύουν το Terra Stage ως πραγματικοί headliners με τους περίτεχνους στίχους τους, το εκκεντρικό τους ντύσιμο και πάνω απ΄ όλα το φοβερό attitude!
Η έκπληξη της χρονιάς, η νεότατη Ουαλή με τη βαθιά soul φωνή, θα μας πάει στους δρόμους του “Rockferry”, του πιο πετυχημένου άλμπουμ της χρονιάς από την πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια της Μεγάλης Βρετανίας για φέτος. Το Rockwave υποδέχεται την Duffy!

Δευτέρα 29 Ιουνίου (*Περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα)
CRUEFEST STAGE (TERRA STAGE)
Motley Crue (Hard Rock)
Monster Magnet (Hard Rock)
Arch Enemy (Melodic Death Metal)
Lauren Harris (Hard Rock - Power Pop)

Η τρίτη μέρα του Rockwave Festival 2009 είναι η απόλυτη hard rock - metal φετιβαλική εμπειρία. Το Terra Stage μετονομάζεται σε CrueFest Stage για να υποδεχτεί τους πειρατές της hard rock σκηνής, Motley Crue.
Λίγο πιο πριν, οι Monster Magnet μας πάνε πιο μακριά σε ένα εκστατικό εγκεφαλικό Powertrip.
Από την παρέα δεν θα μπορούσε να λείπει και η γυναικεία πλευρά του hard rock. Η “Diva Satanica”, Angela Gossow με την μανιασμένη φωνή της κ την δυναμική του death metal των Arch Enemy και...
η Lauren Harris, κόρη - πρότυπο για κάθε πατέρα - είδωλο της Hard Rock σκηνής.

VIBE STAGE
W.A.S.P. (Heavy Metal)
Voivod (Heavy Metal - Thrash Metal)
TBA

Meanwhile back in the Vibe Stage... Κρατώντας τα σκήπτρα του κλασικού οι W.A.S.P. του Blackie Lawless έρχονται στο Vibe Stage, headliners στο ulti-metal date με κλασικά hits και διάθεση... αυστηρώς ακατάλληλη!
Λίγο πιο πριν οι μυθικοί Voivod θα εξαπολύσουν το δικό τους μουσικό Αρμαγεδδών.

Τα Terra Stage & Vibe Stage, θα λειτουργούν back to back στις αλλαγές των συγκροτημάτων. Το αποτέλεσμα… ούτε ένα λεπτό χωρίς μουσική.
Ακόμη, Camping, περίπτερα, παιχνίδια, μπλουζάκια, αναμνηστικά, θεματικά events, Festival Services, όπως μόνο το Rockwave ξέρει να παρέχει και πάνω απ όλα το Rockwave Festival Vibe.

Και όλα αυτά μαζί...
ROCKWAVE FESTIVAL 2009
Αν το έχεις ζήσει ξέρεις πολύ καλά γιατί θα έρθεις! Αν δεν έχεις έρθει πρέπει να το ζήσεις!
RW line up ανά μέρα & Stage (*περισσότερα ονόματα θα ανακοινωθούν σύντομα)

27 Ιουνίου
TERRA STAGE
Placebo (alternative rock) http://www.placeboworld.co.uk/
http://www.myspace.com/placebo
MOBY (electro pop - rock) http://www.moby.com/
http://www.myspace.com/moby
Gogol Bordello (Gypsy punk) http://www.gogolbordello.com/
http://www.myspace.com/gogolbordello
TBA

VIBE STAGE
TBA

28 Ιουνίου
TERRA STAGE
The Killers (Alternative Rock - Post Punk Revival)
http://www.thekillersmusic.com/ http://www.myspace.com/thekillers
Duffy (Pop Soul) http://www.iamduffy.com/
http://www.myspace.com/duffymyspace
TBA

VIBE STAGE
TBA

29 Ιουνίου
CRUEFEST STAGE (TERRA STAGE)
Motley Crue (Hard Rock) http://www.motley.com/
http://www.myspace.com/motleycrue
Monster Magnet (Hard Rock) http://www.monstermagnet.net/
http://www.myspace.com/monstermagnet
Arch Enemy (Melodic Death Metal) http://www.archenemy.net/
http://www.myspace.com/archenemy
Lauren Harris (Hard Rock - Power Pop) http://www.laurenaharris.com/
http://www.myspace.com/laurenharrisuk

VIBE STAGE
W.A.S.P. (Heavy Metal) http://www.waspnation.com/waspnation.htm
Voivod (Heavy Metal - Thrash Metal) http://www.voivod.net/
http://www.myspace.com/voivod
TBA

Οι πόρτες ανοίγουν στις 11 κάθε μέρα.
Vive Rockwave - Vive Cuervo!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
H προπώληση ξεκινά σε Ticket House και www.ticketpro.gr στις 17 Μαρτίου. Τα εισιτήρια αφορούν μόνο γενική είσοδο (δεν θα υπάρξουν Pl1 και Pitch A). Οι τιμές θα έχουν σταδιακή αύξηση όσο περνά ο χρόνος, δίνοντας έτσι ένα πριμ στους early buyers, ενώ θα υπάρχουν ειδικές τιμές Διημέρου και Τριημέρου.

TICKET PRICES – ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
Από τις 17 έως και τις 31 Μαρτίου 45 euro
Aπό την 1 Απριλίου έως και ως την μέρα του Rockwave 50 euro
Box Office 55 euro

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΔΙΗΜΕΡΟΥ (αφορά στην 1η και 2η μέρα του φεστιβάλ)
Από τις 17 Μαρτίου έως και ως την μέρα του Rockwave 85 euro

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ
Από τις 17 έως και τις 31 Μαρτίου 100 euro
Από την 1 Απριλίου ως τη μέρα του Rockwave 120 euro

Σημεία Προπώλησης:
ΤΙCKET HOUSE Αθήνα
Πανεπιστημίου 42, 210 3608366
ΤΙCKET HOUSE Θεσσαλονίκη
Μητροπόλεως 102, 2310 264880

Online sales: www.ticketpro.gr

ΠΡΟΣΒΑΣΗ:
To Τerra Vibe Park βρίσκεται στο 37ο km Αθηνών-Λαμίας με κεντρική είσοδο στον παράδρομο της Εθνικής Οδού στο ρεύμα προς Λαμία Ερχόμενοι από την Αθήνα προσεγγίστε την περιοχή από τον κόμβο Μαρκόπουλου Αν έρχεστε από Λαμία, η έξοδος της Μαλακάσας είναι η σωστή επιλογή. O Ο.Σ.Ε. εξυπηρετεί με δρομολόγια που σταθμεύουν στο Σταθμό Σφενδάλη. Οι αναχωρήσεις των τρένων γίνονται καθημερινά από το σταθμό Λαρίσης, τον Πειραιά και από την Θεσσαλονίκη για ορισμένα δρομολόγια. Τα K.T.E.Λ. με δρομολόγια που αναχωρούν από το Πεδίο του Άρεως και σταθμεύουν κοντά στην είσοδο του χώρου. Ενώ η SUNWAYS TRAVEL θα οργανώσει ειδικά δρομολόγια.
Το Rockwave Festival αποτελεί το πιο άρτιο φεστιβάλ της Ελλάδας αλλά και της Ανατολικής Ευρώπης. Είναι μέλος του ΥΟUROPE ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ (επίσημη Ευρωπαϊκή ένωση των μεγαλύτερων φεστιβάλ, με τα αυστηρότερα κριτήρια ένταξης, εγκεκριμένη από τις Βρυξέλες) και του ETEP (κοινοτικό πρόγραμμα για την ανάδειξη προώθηση και ανταλλαγή ανερχόμενων καλλιτεχνών στα πλαίσια των χωρών μελών της Ε.Ε.).

πηγή: pop+rock

Deep Purple live για 2 βραδιές!!

Smoke on the water, Fire in the sky!! DEEP PURPLE
22/07/2009
TERRA VIBE PARK - VIBE STAGE, ΑΘΗΝΑ

23/07/2009
ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι Deep Purple έρχονται τον Ιούλιο για να μας δώσουν μία πραγματική γεύση κλασσικού ροκ! Την Τετάρτη 22 Ιουλίου θα εμφανιστούν στο Vibe Stage του Terra Vibe Park στην Αθήνα, ενώ την Πέμπτη 23 Ιουλίου θα βρεθούν στην Μονή Λαζαριστών, στη Θεσσαλονίκη!
Ο Ian Gillan με αναλλοίωτη φωνή που μας ταξιδεύει, επιστρέφει μαζί με το πιο δυνατό line up των τελευταίων χρόνων! Ατρόμητοι, έντονοι, γεμάτοι πάθος και με μια φλόγα που δεν σταματά ποτέ να καίει, οι Deep Purple συνεχίζουν και γράφουν ιστορία στην hard rock σκηνή!
Οι Deep Purple με ιστορία σχεδόν 4 0 χρόνων, και πωλήσεις άνω των 100 εκατομμυρίων αντιτύπων έχουν επάξια κερδίσει μία θέση στο βιβλίο Γκίνες ως το πιο θορυβώδες γκρουπ όλων των εποχών! Ξεκίνησαν μαζί με τους Led Zeppelin & Black Sabbath και πάρα πολύ γρήγορα χαρακτηρίστηκαν ως οι θεοί της hard rock σκηνής.
Μέχρι σήμερα, οι Deep Purple συνεχίζουν να επηρεάζουν μεγάλα γκρουπ και να εμπνέουν εκατομμύρια κοινό με τη μουσική τους και τους σοφιστικέ στίχους τους! Ο ήχος τους ακούγεται πάντα ως καινούργιος... Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει σιγοτραγουδήσει το Child in time, το Smoke on The Water ή το Soldier Of Fortune! Και ο κατάλογος με τα αγαπημένα μας των Deep Purple είναι άπειρος!...
Κλασσικοί ρόκερς, οι Deep Purple ξέρουν πώς να δίνουν μοναδικές συναυλίες. Στην μακρόχρονη καριέρα τους έχουν περιοδέψει σε όλο τον κόσμο με τεράστια επιτυχία! Στην Γαλλία το 2007 έλαβαν ειδικό βραβείο για την επιτυχία της περιοδείας τους στη χώρα, πουλώντας πάνω από 150.000 εισιτήρια σε 40 σόου σε όλη τη χώρα!
Στην Ελλάδα θα έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε ζωντανά για δύο βραδιές, Αθήνα και Θεσσαλονίκη!
Συγκεκριμένα με την εμφάνιση τους στην ΑΘήνα, σηματοδοτούν μια νέα αρχή για τους συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα εγκαινιάζοντας μια σειρά συναυλιών που θα φιλοξενηθούν στο Vibe Stage του Terra Vibe Park! Πρόκειται για τον χώρο όπου απολαύσαμε το πρώτο Rockwave του 2004, τον χώρο που το 2008 στήθηκε το δεύτερο stage του Rockwave. Οι Deep Purple είναι το πρώτο από μια σειρά ονομάτων που θα εμφανισθούν στ ο Vibe Stage και σύντομα θα ανακοινωθούν, κάνοντας το Terra Vibe Park την απόλυτη συναυλιακή μας απόδραση...
Η τιμή του εισιτηρίου για τους πρώτους 2000 που θα σπεύσουν να προμηθευτούν νωρίς τα εισιτήρια τους ανά πόλη (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) θα είναι 40€.

Μετά την εξάντληση των πρώτων 2.000 ειστηρίων σε κάθε πόλη, η προπώληση θα συνεχιστεί με τιμή εισιτηρίου 45€.

Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ξεκινήσει την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου.

Σημεία Προπώλησης:

Ticket House:
Αθήνα – Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς) / 210 3608366
Θεσσαλονίκη - Μητροπόλεως 102 / 2310 264880

Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα - Παρασκευή 10:30-18:00
Σάββατο: 10:30-16:00
Online Sales: www.ticketpro.gr

Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.myspace.com/deeppurple
http://www.deep-purple.com/
www.didimusic.gr

Deep Purple:
Ian Gillan - Vocals
Roger Glover - Bass
Ian Paice - Drums
Steve Morse - Guitar
Don Airey - Keyboards

πηγή: pop+rock

encardia - τελευταία παράσταση στη Φαβέλλα

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους φίλους που ήσασταν κοντά μας αυτές τις υπέροχες Πέμπτες του φετεινού χειμώνα και να σας προσκαλέσουμε για την τελευταία παράστασή μας στη Φαβέλλα την ερχόμενη Πέμπτη 12 Μαρτίου, παράσταση γιορτινή με τις πιο δυνατές μας στιγμές, καλοσώρισμα της Άνοιξης...καλήν αντάμωση encardia

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ - 15 χρόνια από το θάνατό της

Τη χαρακτήρισαν "τελευταία ελληνίδα θεά" και "γυναίκα - φλόγα". Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα. Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας (1967-1974). Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Πίστευε ακράδαντα ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Ότι είναι ένα σοβαρό εξαγώγιμο προϊόν και ότι έχει μεγάλη σημασία και αξία η ανάδειξή του. Τη βάφτισαν Αμαλία - Μαρία, δεν τη φώναξαν όμως έτσι ποτέ. Το όνομα που θα χρησιμοποιούσαν σε όλη της τη ζωή, και με το οποίο έγινε πασίγνωστη, ήταν το "Μελίνα". Πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν το επίθετο "Μερκούρη" για να συστηθεί. Ήταν η Μελίνα όλων των Ελλήνων, αλλά και η Μελίνα των ξένων.Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών και ήταν η αγαπημένη εγγονή του Σπύρου Μερκούρη, ενός από τους πιο επιτυχημένους και δημοφιλείς Δημάρχους της Αθήνας για περισσότερα από 20 χρόνια. Στο σπίτι του μεγάλωσε, δίπλα του έκανε τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της σε νηπιακή ηλικία. Συναρπαζόταν από τότε από τις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου, έστω και αν απευθύνονταν στον "Μεγάλο Σπύρο" όπως όλοι φώναζαν τον παππού της. Δίπλα του έμαθε τους κανόνες της δημοκρατικότητας αλλά και την τέχνη του να συνομιλείς ισότιμα με όλους. Πατέρας της ήταν ο Σταμάτης Μερκούρης, βουλευτής για περισσότερα από 30 χρόνια, που είχε χρηματίσει και υπουργός Δημόσιας Τάξης και Δημοσίων Έργων. Μητέρα της, η Ειρήνη Λάππα, που ανήκε σε μια από τις καλύτερες αθηναϊκές οικογένειες. Το ζευγάρι απέκτησε και έναν γιο, μικρότερο από την Μελίνα, τον Σπύρο. Αργότερα χώρισαν, δημιούργησαν νέες οικογένειες, και η Μελίνα έζησε στο σπίτι του παππού της. Την πρώτη θεατρική της πρόβα η Μελίνα Μερκούρη την έκανε μπροστά στον καθρέφτη, προσπαθώντας να καταφέρει να κυλήσουν κάποια δάκρυα σε κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να πειστούν οι δικοί της να της αγοράσουν κάτι που επιθυμούσε. Ήταν μόλις πέντε ετών. Σε ηλικία δέκα ετών, "ντεμπουτάρισε" στις Σπέτσες, στο τραπέζι ενός καφενείου, όπου τη χειροκρότησαν θερμά. Η μητέρα της όμως, που φτάνει τρέχοντας μόλις πληροφορείται ότι η κόρη της δίνει αυτοσχέδια παράσταση, τη "φιλοδωρεί" με ένα μεγαλοπρεπές χαστούκι. Παιδί ανήσυχο, και με το μυαλό προσηλωμένο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα μαθήματα, ήταν από τις χειρότερες μαθήτριες. Όταν ο παππούς Σπύρος πεθαίνει, η μικρή Μελίνα αισθάνεται για πρώτη φορά στη ζωή της προδομένη. Την είχε κάνει να πιστέψει πως ήταν αθάνατος… Είναι ακόμη έφηβη, όταν ερωτεύεται τον Πάνο Χαροκόπο, που της υπόσχεται (και τηρεί την υπόσχεσή του) ότι θα της παράσχει πλήρη ελευθερία να ασχοληθεί με το πάθος της, το θέατρο. Παντρεύονται κρυφά και στέλνουν στις οικογένειές τους τηλεγράφημα : "Γάμος ετελέσθη". Μετά από χρόνια θα χωρίσουν. Όταν έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, απήγγειλε ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη. Ανάμεσα στους εξεταστές της, και ο Αιμίλιος Βεάκης. "Δεν πέρασα" σκέφτηκε. Έγινε δεκτή πανηγυρικά και την ανέλαβε ο Δημήτρης Ροντήρης. Διέγνωσε μέσα της την τραγωδό και την έβαλε να δουλεύει σκληρά. Αποφοιτά το 1944. Εντάσσεται στο δυναμικό του Εθνικού θεάτρου, όπου ερμηνεύει μικρούς ρόλους στην κεντρική σκηνή και στη σκηνή του Πειραιά. Το 1945 ερμηνεύει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, το ρόλο της Λαβίνια στο έργο του Ευγένιου Ο' Νηλ "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" (θίασος Κατερίνας, θέατρο "Κεντρικόν"). Η πρώτη της όμως μεγάλη επιτυχία έρχεται με το "Λεωφορείον ο πόθος" του Τενεσί Ουίλιαμς, παράσταση του "θεάτρου τέχνης", όπου ερμηνεύει το ρόλο της Μπλάνς Ντυμπουά. Συνεχίζει τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το "Θέατρο Τέχνης" και εμφανίζεται σε έργα των Άλντους Χάξλεϊ, Άρθουρ Μίλλερ, Φίλιπ Τζόρνταν και Αντρέ Ρουσέν. Ακολουθεί μια περίοδος που ζει στο Παρίσι, όπου γνωρίζει τον Μαρσέλ Ασάρ. Η Μελίνα εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή της Πόλης του Φωτός σε μπουλβάρ των Ζακ Ντεβάλ και Μαρσέλ Ασάρ. Παίζει στο "Le Moulin de la Galette", στο "Les Compagnons de la Marjolaine", στο "Il etait une gare". Εκεί θα γνωρίσει τον Ζαν Κοκτώ, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ, την Κολέτ, τη Φρανσουάζ Σαγκάν. Εκεί ανοίγουν οι ορίζοντές της. Το 1953 παίρνει το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη". Δύο χρόνια μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Κοτοπούλη - Ρεξ σε έργα από όλο το φάσμα του δραματολογίου, όπως ο "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ και ο "Κορυδαλλός" του Ανούιγ. Σε αυτή τη δεκαετία ανακαλύπτει το κοινωνικό πρόσωπο που κρύβει μέσα της και αναμιγνύεται με τον θεατρικό συνδικαλισμό. Με την επιστροφή της στην πατρίδα, της γίνεται η πρώτη πρόταση να πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για τη "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια". Η ταινία επαινέθηκε ιδιαίτερα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Κανών το 1956. Παρότι το αξίζει, δεν θα πάρει το βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών το 1956. Η εμφάνισή της σ'αυτό, όμως, θα είναι μοιραία, αφού εκεί θα γνωρίσει τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασσέν, κατοπινό σύντροφό της δια βίου. Η Μελίνα θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία του "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" την ίδια χρονιά και από τότε θα παίξει σε πολλές ακόμα ταινίες του, όπως στο "Ποτέ την Κυριακή", στη "Φαίδρα", στο "Τοπκαπί" κ.α. Για την ερμηνεία της στην ταινία "Ποτέ την Κυριακή" θα πάρει στις Κάνες το βραβείο γυναικείας ερμηνείας (εξ' ίσου με την Ζαν Μορό για το Moderato Cantabile) (1960). Η ταινία είναι υποψήφια για πέντε Όσκαρ (σκηνοθεσίας, σεναρίου - Ζύλ Ντασσέν, πρώτου γυναικείου ρόλου - Μελίνα Μερκούρη, κοστουμιών για ασπρόμαυρη ταινία - Ντένη Βαχλιώτη, τραγουδιού - Μάνος Χατζιδάκις, που παίρνει το βραβείο). Η Μελίνα πρωταγωνιστεί σε ταινίες διακεκριμένων δημιουργών όπως ο Βιτόριο Ντε Σίκα (Η Δευτέρα παρουσία), ο Νόρμαν Τζούισον (Σικάγο-Σικάγο), ο Καρλ Φόρμαν (Οι Νικητές) κ.α. Συνολικά, έχει πρωταγωνιστήσει σε 19 ταινίες. Το 1960, είναι η χρονιά της. Τότε σημειώνεται και η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της περιόδου στο θέατρο, όπου συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της έως το 1967. Είναι το "γλυκό πουλί της νιότης" σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και παραγωγή του "θεάτρου τέχνης" με συμπρωταγωνιστή τον Γιάννη Φέρτη.Η διεθνής αναγνώριση είναι πλέον γεγονός. Η Μελίνα θα ανοίξει τα φτερά της το 1967 για το Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης, για να παίξει στο "Ίλια Ντάρλινγκ" με τον Ζυλ Ντασσέν, σύζυγό της από την προηγούμενη χρονιά, στο πλευρό της. Τα μεσάνυχτα της 21ης Απριλίου, ο Μάνος Χατζιδάκις τηλεφωνεί σε κείνη και στον Ζυλ για να τους πει ότι στην Ελλάδα έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα. Η Μελίνα κάνει δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες των αμερικανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. "Σας παρακαλώ μην πάτε στη χώρα μου" λέει κλαίγοντας. Για τις δηλώσεις αυτές, η χούντα θα της αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια στις 12 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Εκείνη θα απαντήσει με το ιστορικό πλέον : "Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας". Από τον Νοέμβριο του 1967 και επί τρεις μήνες, το FBI την παρακολουθεί παντού. Υπάρχει προειδοποίηση ότι θα γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον της. Το σύνθημα για την αντιδικτατορική δράση έχει δοθεί. Με τον Ζυλ Ντασσέν, με τον Μίκη Θεοδωράκη, με άλλους φίλους, η Μελίνα θα γίνει ο εφιάλτης της χούντας. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα γνωρίσει και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κάνει πολιτική περιοδεία στις ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Ελβετία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ολλανδία). Οργανωτής, ο Σπύρος Μερκούρης. Θα συμμετάσχει σε διαδηλώσεις, απεργίες πείνας, συναυλίες και πολιτικές εκδηλώσεις. Δημιουργούνται πολιτικές και καλλιτεχνικές επιτροπές, επιτροπές Ελλήνων που στηρίζουν όλα τα προγράμματα. Η Μελίνα δίνει συνεντεύξεις, κάνει ομιλίες, τραγουδά ενάντια στους συνταγματάρχες. Η χούντα αντιδρά, απαγορεύει στην Ελλάδα τα τραγούδια της και δεσμεύει την περιουσία της. Στις 7 Μαρτίου του 1969, στο θέατρο της Γένοβας γίνεται βομβιστική επίθεση εναντίον της με βόμβα πέντε κιλών η οποία και εκρήγνυται, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στο πλαίσιο της ίδιας περιοδείας, γίνεται επίθεση εναντίον της από φασιστική οργάνωση στο Βέλγιο.Ο θάνατος του πατέρα της (7 Ιουλίου 1968) τη βρίσκει στην ξενιτιά. Δεν έχει ιθαγένεια, ούτε διαβατήριο. Όταν πεθαίνει η μητέρα της (Ιούλιος 1972) της επιτρέπουν την είσοδο στη χώρα για λίγες ώρες. Στις 26 Ιουλίου του 1974, δύο μόλις μέρες μετά την πτώση της χούντας, επιστρέφει στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο γίνεται διαδήλωση, θα κατέβει από το αεροπλάνο κάνοντας το σήμα της νίκης και θα χαθεί στις αγκαλιές των αγαπημένων της. Με την επιστροφή και την οριστική εγκατάστασή της στην Ελλάδα, συνεχίζει την πολιτική της δράση μέσα από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, του οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη. Το 1974 είναι υποψήφια του κόμματος στη Β΄περιφέρεια Πειραιά. Συγκεντρώνει 7.500 σταυρούς, αλλά χάνει την έδρα για 33 ψήφους. Στο ΠΑΣΟΚ θα διατελέσει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, του Εκτελεστικού Γραφείου, αλλά και εισηγήτρια στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Ελέγχου Πολιτισμού. Παράλληλα με την πολιτική της παρουσία αρχίζει το γύρισμα μιας σειράς τηλεοπτικών εκπομπών με τον τίτλο "Διάλογοι" που περιλαμβάνουν κοινωνικά θέματα. Από τα 14 επεισόδια μεταδίδονται μόνο δύο για την Κύπρο και η εκπομπή απαγορεύεται από την ΕΡΤ. Το θέμα συζητείται στη Βουλή, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Γυρίζονται άλλες δύο ταινίες οι "Επαρχίες της Αθήνας" και "Νόελ Μπαίκερ-Το κτήμα του Αχμέτ-Αγά". Συνεχίζει επίσης τη δουλειά της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, με εξέχουσες ερμηνείες στην "΄Όπερα της πεντάρας" του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (1975) και στη "Μήδεια" του Ευριπίδη από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη (1976). Η παράσταση παίζεται σε όλη τη Μακεδονία και στο Λυκαβηττό, αρνούνται όμως την παρουσίασή της στο επίσημο φεστιβάλ αρχαίου δράματος, στην Επίδαυρο. Η απαγόρευση της χαρίζει τον τίτλο της "Εξόριστης Μήδειας". Με την πρώτη της εμφάνιση ως τραγωδού, επιβάλλεται, η ανταπόκριση του κοινού είναι πολύ μεγάλη. Το 1978 γυρίζει μια ταινία βασισμένη στη "Μήδεια", την "Κραυγή γυναικών" σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν. Η εκλογή της, τον Νοέμβριο του 1977, ως βουλευτή (με μεγάλη πλειοψηφία σταυρών προτίμησης - αποτέλεσμα της αφοσίωσης που είχε δείξει στην Β΄Πειραιά) της στερεί την ενασχόλησή της με το θέατρο. Εκλέγεται στη Β΄Περιφέρεια Πειραιά, με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ, και δίνει όλη της την ενέργεια στην πολιτική, πάντοτε στον τομέα του πολιτισμού. Για ένα μικρό διάστημα, πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση με κείμενα του Μπρεχτ, που σκηνοθετεί ο Ζυλ Ντασσέν ("Συντροφιά με τον Μπρέχτ", 1978 στο Μπρόντγουεϊ). Το 1980 πρωταγωνιστεί στο "Γλυκό πουλί της νιότης" του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (και στο καινούργιο αυτό ανέβασμα, που έχει και πάλι μεγάλη επιτυχία, συμπρωταγωνιστής της είναι ο Γιάννης Φέρτης), και το καλοκαίρι ερμηνεύει την Κλυταιμνήστρα στην "Ορέστεια" που παρουσιάζει ο Κάρολος Κουν με το "Θέατρο Τέχνης" στην Επίδαυρο. Το κοίλο του αρχαίου θεάτρου γεμίζει ασφυκτικά. Εκλέγεται και πάλι βουλευτής το 1981. Στις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν (1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989, 1990 και 1993) είναι στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών επικρατείας σε εκλόγιμη θέση. Η διεθνής ακτινοβολία της, της επιτρέπει να έρχεται σε επαφή με κορυφαίους ευρωπαίους ηγέτες (ανάμεσα στους οποίους και ο προσωπικός της φίλος Φρανσουά Μιτεράν) και να προβάλει τα εθνικά μας θέματα. Επιθυμία της, να επιβάλλει την Ελλάδα και να την κάνει σεβαστή παντού. Όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 1981, η Μελίνα Μερκούρη ορίζεται Υπουργός Πολιτισμού και παραμένει στη θέση αυτή και τα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα. Κατά τη διάρκεια της θητείας της θα φέρει, με τις πολιτικές της πρωτοβουλίες και τα πολιτικά της οράματα, τον πολιτισμό στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Θα εντυπωσιάσει με τη δημοκρατική διακυβέρνηση του υπουργείου της και με τον αέρα αλλαγής που θα πνεύσει στις σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας με τους υπαλλήλους αλλά και στις σχέσεις των υπηρεσιών με τον πολίτη.Ως Υπουργός εφάρμοσε μια έντονη εξωτερική πολιτιστική πολιτική. Οργάνωσε πολλές και σημαντικές εκθέσεις σε μουσεία του εξωτερικού, καθώς και εκδηλώσεις ουσίας. Συναντήθηκε με σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Λάνγκ, ο Αντρεότι, ο Γκένσερ, ο Πάλμε, ο Γκονζάλεθ, ο Πάπας, η Γκάντι, ο Μιτεράν κ.α. και διεκδίκησε μια εξέχουσα θέση για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Το Υπουργείο Πολιτισμού λειτούργησε επί των ημερών της όσο ποτέ άλλοτε. Έκανε διάλογο με τους υπαλλήλους της και τις διευθύνσεις, θεωρώντας ότι αποδοτικός υπάλληλος είναι ο ευχαριστημένος υπάλληλος. Οι ξένες εφημερίδες παρακολουθούσαν την πορεία της ανελλιπώς. Η Μελίνα Μερκούρη είχε χαράξει την πολιτική της στο υπουργείο εξαρχής και την ακολούθησε απαρέγκλιτα, φροντίζοντας για την σταδιακή υλοποίηση των πολλών και μεγάλων οραμάτων της. Ένα από τα σημαντικότερα, υπήρξε η επιστροφή στην Ελλάδα των Μαρμάρων του Παρθενώνα, που σύλησε και απέσπασε τον προηγούμενο αιώνα ο λόρδος Έλγιν και που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Η ιδέα της επιστροφής των Μαρμάρων της γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του ΄60, όταν, στα γυρίσματα της ταινίας "Φαίδρα", οι Βρετανοί ζήτησαν πληρωμή για να αφήσουν το ελληνικό συνεργείο να κινηματογραφήσει τα γλυπτά. ΄Έθεσε το θέμα επίσημα για πρώτη φορά ως Υπουργός Πολιτισμού τον Ιούλιο του 1982 στο Μεξικό, στη Διεθνή Διάσκεψη Υπουργών Πολιτισμού της UNESCO και δεν σταμάτησε να αγωνίζεται γι' αυτό μέχρι το θάνατό της. "Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας", έλεγε. "Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας". Και " Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λεω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ". Δεν έπαυσε να επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα ζητούσε μόνο την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα και όχι και των άλλων αριστουργημάτων που βρίσκονται σε ξένα μουσεία. Κι αυτό επειδή τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν μέρος ενός μοναδικού μνημείου. Για να υποβοηθηθεί το αίτημα της επιστροφής, συνέλαβε την ιδέα ενός νέου Μουσείου Ακροπόλεως και προκήρυξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κατασκευή του, το 1989. Αποφάσισε να ενεργοποιήσει τον αρχαίο θεσμό των χορηγών, προκειμένου να δημιουργηθεί σύντομα το μουσείο αυτό και διοργάνωσε διάφορες εκδηλώσεις όπως οι συναυλίες των Μ. Ροστροπόβιτς, Β. Παπαθανασίου κ.α. Η δημιουργία του μουσείου θα προσέφερε τον κατάλληλο χώρο που χρειάζονται τα αριστουργηματικά γλυπτά για να εκτεθούν και θα αφαιρούσε κάθε επιχείρημα από εκείνους που αντιτίθενται στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Παράλληλα, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις εργασίες αναστήλωσης των μνημείων της Ακρόπολης και στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. "Τα μνημεία" σημείωνε, "ως παράγοντες ακτινοβολίας του πολιτισμού μας, είναι πηγή κύρους για τη χώρα μας και βασικό έρεισμα για τον χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων". Στον τομέα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, καθιέρωσε τη δωρεάν είσοδο των Ελλήνων πολιτών στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για την ευρύτερη παιδεία του λαού και ειδικά των νέων (προσπάθεια που σταμάτησε όμως αναγκαστικά λόγω σχετικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Η Μελίνα Μερκούρη συνέλαβε την ιδέα και ανέθεσε τη μελέτη ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, την ενοποίηση δηλαδή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας στον άξονα Ιερά Οδός - Πλάκα - Στύλοι Ολυμπίου Διός, για τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού πάρκου. "Είναι επιτακτική ανάγκη, έλεγε, είναι χρέος της Ελλάδας να διασώσει την καρδιά της ιστορίας της, την καρδιά της Αθήνας, το ιστορικό της κέντρο, μ' ένα έργο που θα αλλάξει παντελώς την εικόνα και τη ζωή στο κέντρο της πόλης". Στις 28 Νοεμβρίου του 1983 κάλεσε τους Υπουργούς Πολιτισμού της (τότε) Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και τους έθεσε το ερώτημα : "Πως είναι δυνατόν μια κοινότητα που στερείται την πολιτιστική της διάσταση να μπορεί να αναπτυχθεί". Σημείωσε ακόμη πως ο πολιτισμός "είναι η ψυχή της κοινωνίας" και πως ο καθορισμός της ευρωπαϊκής ταυτότητας "βρίσκεται ακριβώς στο σεβασμό της ιδιαιτερότητας και στο να δημιουργήσουμε ένα παράδειγμα ζωντανό μέσα από ένα διάλογο των πολιτισμών της Ευρώπης. Η φωνή μας είναι καιρός να ακουστεί με την ίδια δύναμη όπως αυτή των τεχνοκρατών. Ο πολιτισμός, η τέχνη και η δημιουργία, δεν είναι λιγότερο σημαντικά από το εμπόριο, την οικονομία, την τεχνολογία".Έτσι ξεκίνησε ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης, που υλοποιήθηκε το 1985 με πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα την Αθήνα. Ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών είναι σήμερα ο πιο σοβαρός και μεγάλος επίσημος πολιτιστικός θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, κάθε πολιτιστική πρωτεύουσα έχει ως βασική αρχή ότι ο θεσμός δεν είναι φεστιβάλ, αλλά τόπος για προβληματισμό, για ανταλλαγή ιδεών, για επικοινωνία πνευματικών ανθρώπων, καλλιτεχνών, επιστημόνων, που με τα έργα τους προωθούν την ευρωπαϊκή σκέψη. Η Μελίνα συνέβαλε ιδιαίτερα στο να γίνει η Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997, μια πόλη που, όπως έλεγε, "έχει το χάρισμα, να πάρει και το χρίσμα". Συνέβαλε επίσης να παρουσιασθεί η λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο και να γιορταστεί στην Κύπρο ο μήνας ευρωπαϊκού πολιτισμού το 1994. Ως Υπουργός Πολιτισμού θέλησε να διαφυλάξει και να προστατέψει το περιβάλλον και τον πολιτισμό του Αιγαίου αρχιπελάγους. Αυτής της μικρής θάλασσας με τον κολοσσιαίο πολιτισμό, που η δυναμική της οδήγησε στο θαύμα της κλασσικής Ελλάδας. Στόχος της ήταν να γίνουν θεματοφύλακες αυτής της ιδέας συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, πολιτικοί από όλο τον κόσμο. Το πρόγραμμα "Αιγαίο Αρχιπέλαγος" οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού, του υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του υπουργείου Αιγαίου. Σκοπός, να προβληθεί η συνέχεια του αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού για να επανορθωθεί μέσω της ακτινοβολίας του η περιβαλλοντολογική φθορά και για να γίνει το Αιγαίο σημείο αναφοράς και σύμβολο του πολιτισμού. Η Μελίνα πίστευε στην πολιτιστική αποκέντρωση και αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που τόνισε τον Οκτώβριο του 1981, κατά την ανάληψη των καθηκόντων της στο Υπουργείο Πολιτισμού. Έτσι, δημιούργησε σε διάφορες πόλεις τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Ο θεσμός, που ιδρύθηκε από την ίδια το 1983, είχε σαν σκοπό την πραγματοποίηση ενός ευρύτατου θεατρικού πολυκεντρισμού με κέντρα τις πόλεις της χώρας και φορείς τους δήμους ή τις ενώσεις των δήμων και των κοινοτήτων, για την ανάπτυξη και διάδοση του θεάτρου στην περιφέρεια. Προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή των τοπικών πολιτιστικών φορέων και υπήρξε ένα πολιτικό όραμα, που πάντρευε την ευαισθησία της Μελίνας για την τέχνη, με έννοιες πολιτικές. Τα ίδια τα θέατρα έγιναν ένα κέντρο επικοινωνίας και εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους πολίτες μέσα στην πόλη. Ελάχιστες μόνο μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η Μελίνα δηλώνει ότι ο πολιτισμός και το σχολείο πρέπει να συνδεθούν άρρηκτα. Όχι μόνο με τη διδασκαλία των καλών τεχνών, αλλά με τρόπους διείσδυσης του πολιτισμού στο σύνολο της σχολικής εμπειρίας, για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τον πολιτισμό από πολύ νεαρή ηλικία. Το πρόγραμμα Μελίνα - Εκπαίδευση και Πολιτισμός είναι μια πειραματική προσπάθεια που αναφέρεται σταδιακά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στόχος της Μελίνας, ήταν το πρόγραμμα αυτό να πάρει ευρωπαϊκή διάσταση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ήδη στη διαδικασία παρουσίασης ενός προγράμματος που θα φέρει το όνομα της Μελίνας Μερκούρη, για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα δίνει έμφαση στα πολιτιστικά θέματα και θα έχει βαθιά επίδραση στην κοινωνία.Το 1990 ήταν υποψήφια στις Δημοτικές εκλογές για το Δήμο Αθηναίων. Έχασε στις εκλογές από τον Αντώνη Τρίτση και της στοίχισε. Το 1992 εμφανίστηκε στην Όπερα "Πυλάδης" των Κουρουπού - Χειμωνά, σε σκηνοθεσία Δ. Φωτόπουλου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ερμήνευσε το ρόλο της Κλυταιμνήστρας. Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, η Μελίνα Μερκούρη επανήλθε στο υπουργείο Πολιτισμού. Στη διάρκεια της σύντομης δεύτερης θητείας της ονειρεύτηκε και προσπάθησε να υλοποιήσει το πρόγραμμα "Αιγαίο - Αρχιπέλαγος", καθώς και το πρόγραμμα "Εκπαίδευση και Πολιτισμός". Παράλληλα είχε σπουδαία πορεία στη δισκογραφία καθώς έχουν κυκλοφορήσει πάνω από δεκαπέντε δίσκοι της, πέρα από soundtrack ταινιών και θεατρικών παραστάσεων. Έχει τραγουδήσει μεγάλους Έλληνες συνθέτες, Μάνο Χατζιδάκι (με τον οποίο τους συνέδεε προσωπική φιλία), Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Γιάννη Μαρκόπουλο, Βασίλη Τσιτσάνη αλλά και κορυφαία ερμηνεία μουσικών έργων των Κουρτ Βάιλ και Μπέρτολτ Μπρεχ. Εμφανίσεις έκανε και στην τηλεόραση, σε σειρά ντοκιμαντέρ του BBC σε επεισόδιο με τίτλο "Η Ελλάδα της Μελίνας", από όπου και ο ομώνυμος δίσκος του Σταύρου Ξαρχάκου, όπως και σε σήριαλ και εκπομπές στη Γαλλική και τη Γερμανική τηλεόραση. Επίσης έγραψε και ένα βιογραφικό βιβλίο με τίτλο "Γεννήθηκα Ελληνίδα", του οποίου τα έσοδα από τις πωλήσεις διατέθκαν για τον αντιδικτατορικό αγώνα (η έκδοσή του στα ελληνικά δεν είναι νόμιμη). Ο τίτλος του βιβλίου της είναι η απάντηση που έδωσε στους δημοσιογράφους όταν της ζήτησαν να κάνει μία δήλωση για την αφαίρεση της υπηκοότητάς της από τους συνταγματάρχες: "Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα".Έφυγε στις 6 Μαρτίου 1994, στο νοσοκομείο "Μεμόριαλ" της Νέας Υόρκης και κηδεύτηκε στις 10 Μαρτίου με τιμές Πρωθυπουργού. Η κηδεία της ήταν πάνδημη. Η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε η πλέον διάσημη και προβεβλημένη προσωπικότητα της Ελλάδας. Πορτραίτα της γυρίστηκαν από τηλεοπτικούς σταθμούς σε ολόκληρο τον κόσμο και περιελάμβαναν, συνεντεύξεις της για τον πολιτισμό, για εθνικά θέματα και κυρίως για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Τιμήθηκε με μετάλλια και διακρίσεις από πολλούς αρχηγούς κρατών, πανεπιστήμια (Βοστόνη, Οξφόρδη κ.α) διεθνείς οργανισμούς (Unesco κ.α) οργανώσεις, αλλά και από δήμους ολόκληρης της χώρας για την κοινά παραδεκτή προσφορά της στην τέχνη, στον πολιτισμό, στο κοινωνικό σύνολο. Γιατί η Μελίνα Μερκούρη ήταν η αγαπημένη του ελληνικού λαού. Και σήμερα, δεν είναι μια ανάμνηση, είναι καθημερινά μαζί μας.

Τραγικό τέλος για το φίλο και συνεργάτη μας Σπύρο Παπικινό

Την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι, σε τροχαίο στην Εθνική-καρμανιόλα της Κορίνθου - Πατρών, στο ύψος του Κιάτου, βρήκαν τραγικό τέλος ο φλαουτίστας
Σπύρος Α. Παπικινός, η Ειρήνη Σιόντη, νηπιαγωγός και και η αδελφή της, Ελένη, ενώ ο άντρας της και οδηγός του αυτοκινήτου που επέβαιναν νοσηλεύεται
σοβαρά τραυματισμένος. Ο Σπύρος και η Ειρήνη κηδεύτηκαν την Κυριακή, στο χωριό Ποταμός της Κέρκυρας.

Η διευθύντρια Παναγιώτα Καρακούση ,οι καθηγητές, το διοικητικό προσωπικό, οι συνεργάτες του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ εκφράζουμε την θλίψη μας και τα συλληπητήρια στους οικείους της οικογένειας.

Όλες οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις που θα γίνουν για τ α 20 χρόνια του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ θα είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Σπύρου Παπικινού
στη μνήμη αυτού του ξεχωριστού καλλιτέχνη του ζεστού φίλου ,συναδέλφου και αρωγού των εκδηλώσεων αυτών.

Τα θερμά συλληπητήρια από τους ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ στην οικογένεια του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΙΚΙΝΟΥ.

Έκθεση με φωτογραφίες, παρτιτούρες και όργανα του Βασίλη Τσιτσάνη

Σπάνια στοιχεία και ντοκουμέντα για τη ζωή και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη, από τον δημοσιογράφο και ερευνητή του λαϊκού τραγουδιού κ. Κώστα Χατζηδουλή, περιλαμβάνει η έκθεση που άνοιξε τις πύλες της στο Μύλο Ματσόπουλου στα Τρίκαλα με αφορμή τα 25 χρόνια από το θάνατο του δημιουργού.
Με την έκθεση αυτή το "Κέντρο Έρευνας - Μουσείο Τσιτσάνη" ξεκινά μια σειρά εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν ολόκληρη τη φετινή χρονιά και έχουν σαν στόχο - όπως και η λειτουργία του μουσείου που θα ανοίξει σύντομα - να αναδείξουν τη σημαντικότητα της δημιουργικής προσφοράς του Βασίλη Τσιτσάνη στο λαϊκό τραγούδι και τον ελληνικό πολιτισμό. Το καινοτόμο της έκθεσης, είναι ότι περιλαμβάνει και στοιχεία για την εποχή, τις κοινωνικές συνθήκες, την ιστορική συγκυρία που γράφηκε το κάθε τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη, με ξεκάθαρα κοινωνιολογικά στοιχεία. Ο Κώστας Χατζηδουλής δούλεψε επίπονα για αυτή την έκθεση, και αναδεικνύει με εξαίρετο τρόπο τη ζωή και το έργο του Τσιτσάνη περιγράφοντας ταυτόχρονα το ιστορικό περιβάλλον από το 1915 που γεννήθηκε ο Τσιτσάνης μέχρι τις μέρες μας.
Η έκθεση θα διαρκέσει περίπου δύο μήνες, οπότε θα έχουν την ευκαιρία όλοι οι Τρικαλινοί, αλλά και αρκετοί επισκέπτες από όλη τη χώρα να δουν, από κοντά στοιχεία που έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα στοιχεία και τα ντοκουμέντα της έκθεσης ο κ. Χατζηδουλής τα παραχώρησε στο Δήμο Τρικκαίων, ο οποίος θα φροντίσει να φυλαχθούν στην Δωροθέα Σχολή, μέχρι να επιλεγεί το κτίριο που θα στεγάσει το Μουσείο Τσιτσάνη. Τα ντοκουμέντα, τα τεκμήρια, οι φωτογραφίες, οι παρτιτούρες, τα όργανα και γενικά τα εκθέματα που περιλαμβάνονται στην έκθεση θα αποτελέσουν το υλικό πάνω στο οποίο θα στηθεί στην πόλη των Τρικάλων το μόνιμο Μουσείο Τσιτσάνη. Παράλληλα, ο Δήμος Τρικκαίων αναζητεί υλικό και από άλλους φορείς ή απλούς ιδιώτες για τη ζωή και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη, προκειμένου να τα φιλοξενήσει στο Μουσείο.
Σε δηλώσεις του ο δήμαρχος Τρικκαίων κ. Μιχάλης Ταμήλος υπογραμμίζει πως "με την έκθεση ντοκουμέντων από την ζωή και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη που φιλοξενούμε στον εξαιρετικό χώρο του Μύλου Ματσόπουλου κάνουμε ως Δήμος Τρικκαίων ένα πολύ σημαντικό βήμα στο να αποδώσουμε την δέουσα τιμή που οφείλουμε στον μεγάλο συμπατριώτη μας μουσικοσυνθέτη", για να προσθέσει:
"Έτσι, κάνουμε πράξη ένα όραμα και μια δέσμευση που είχαμε από παλιά, να αναδείξουμε δηλαδή την προσωπικότητα και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη μέσα από τα ντοκουμέντα που σκιαγραφούν την εποχή του σε ένα μόνιμο χώρο στην πόλη μας. Για να γίνει αυτό το όραμα πραγματικότητα, μεγάλη ήταν η συμβολή του δημοσιογράφου-συλλέκτη Κώστα Χατζηδουλή, που μας παραχώρησε ολόκληρο το τμήμα της συλλογής του που αφορά τον Τρικαλινό μουσικοσυνθέτη".

3ες ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΙΘΑΡΑΣ ΛΑΥΚΟΥ

13 – 14 – 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009
Διοργάνωση: Πολιτιστικός Σύλλογος Λαυκιωτών Μαγνησίας
«Η Δράση»
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: ΕΥΑ ΦΑΜΠΑ

Ένα τριήμερο φεστιβάλ που διοργανώνεται στα πανέμορφα χωριά Λαύκος και Μηλίνα του Ν. Πηλίου σε συνεργασία με την ΕΚΠΟΛ, Εταιρεία Κοινωνικής Παρέμβασης και Πολιτισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας και το Σύλλογο Φίλων της Κιθάρας «Δημήτρης Φάμπας».

Συναυλίες, Διαλέξεις,
Σεμινάριο ερμηνείας και εκτέλεσης έργων για κιθάρα.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Bojtar Imre (Ουγγαρία), Valentin & Milena Valchev (Βουλγαρία), Carlos Dorado (Αργεντινή-Ελβετία), και από την Ελλάδα οι Αδελφοί Τζαβάρα, Άγγελος Αγκυρανόπουλος, μουσικό Σύνολο GRAVITON, Γιώργος Ζήφκος κ’ Δήμος Βουγιούκας, (ορχήστρα Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου), Γιώργος Μαυροειδής και Εύα Φάμπα.


ΔΗΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ
Στον κο Γιάννη Δροσίτη τηλ. 6977 625295
Στο email: info@evafampas.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
Στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ στη διεύθυνση www.evafampas.gr/guitarfestival.html