27 Δεκ 2008

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ


Ευχές σε όλους για τη χρονιά που έρχεται, να έχουμε
Λιγότερη καταστροφή στον πλανήτη μας,
Λιγότερα λυπημένα και κακοποιημένα παιδιά,
Λιγότερη ανεργία και λιγότερους άστεγους.
Περισσότερη ευσυνειδησία
Περισσότερη αγάπη και ειλικρίνεια.
Ας κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΄΄ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ΄΄
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ 2009 ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!



ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΄΄ΘΕΣΠΙΑΚΑ΄΄ Blogspot


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟΣ FM 95.8

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΑΠ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ψιλή μου δενδρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνο.

Αρχή που βγήκεν ο Χριστός,
άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται
-άρχοντες τον κατέχετε
από την Καισαρεία
-είσαι αρχόντισσα κυρία.

Βαστάει εικόνα και χαρτί,
με τον Χριστό τον λυτρωτή
χαρτί και καλαμάρι,
δες και με το παλικάρι.


ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΑΜΟΥ
Άγιος Βασίλης έρχεται
ποπίσω απ' το καμάρι
βαστά μυζήθρες και τυριά
βαστά κι ένα γκινάρι
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε
να φάμε και να πιούμε
μον' έχεις κόρην έμορφην
κι ήρθαμε να την δούμε
Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε
Αν έχεις κόρην έμορφην
βάλτηνε στο ζιμπίλι
και κρέμασέ τηνε ψηλά
να μην τη φαν' οι ψύλλοι
Σ' αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε
τα ράφια ειν' ασημένια
του χρόνου σαν και σήμερα
να ‘ναι μαλαματένια
Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε (δις)


ΙΚΑΡΙΑΣ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’ άγιος θρόνος.
Άγιος Βασίλης έρχεται από τον κάβο Πάπα,
βαστάει και στην πλάτη του μια μαλλιαρή θυλάκα,
να βάλει μέσα τα ψωμιά, τις τηγανίτες, τα λεφτά.
Εσένα αφέντη, πρέπει σου καρέκλα καρυδένια,
για ν’ ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.
Και πάλι ξαναπρέπει σου, βάλε στραβά το φέσι σου,
και δίπλα το βρακί σου, να σκάσουν οι εχθροί σου.
Πολλά είπαμε τ’ αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά ταπανοφρύδα,
που έχεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος,
και του κοράκου τα φτερά τα ‘χεις ταπανοφρύδια.
Που όταν λουστείς και χτενιστείς και πας στην εκκλησιά σου,
η στράτα ρόδα γέμισε απ’ την περπατησιά σου.
Πολλά ‘παμε και της κυράς, ας πούμε και της κόρης.
Έχεις και κόρη όμορφη, που δεν έχει ιστορία,
ούτε στην Πόλη βρίσκεται, ούτε στη Βενετία.
Έχεις και κόρη όμορφη, βάλτηνε στο ζεμπίλι,
και κρέμασέτηνε ψηλά, να μη τη φάν’ οι ψύλλοι.
Πολλά ‘παμε, πολλά ‘παμε, μα δε μας εκεράσατε,
κι αν ακόμα θε να πούμε, βάλτε μας κρασί να πιούμε.
Εφάγαμε τον πετεινό, να φάμε και την κότα,
και δώστε το φλουράκι μας, να πάμε σ’ άλλη πόρτα.


ΜΑΝΗΣ
Ταχιά ταχιά είν' αρχιμηνιά,
ταχιά είν' αρχή τον χρόνου,
αρχή είν' αρχή τα κάλαντα
κι αρχή τον Γεναρίου.
Μέσα κοιμάται αφέντης μας
μαζί με την κυρά μας
και ποιος να μπει και ποιος να βγει
και ποιος να τους ξυπνήσει;
Ξύπνησε, αφέντη, ξύπνησε, να φάμε και να πιούμε:
-Αφέντη πύργος φαίνεσαι
κι ορθός σαν κυπαρίσσι,
και του ματιού σου η σαϊτιά
πύργους ξεθεμελιώνει,
πύργους και πετροπήγαδα
κι αυλές μαρμαρωμένες.
Είπαμε δα τ' αφέντη μας,
ας πούμε της κυράς μας:
- Κυρά μαρμαροτράχηλη
και φεγγαρομαγούλα
και κρουσταλλίδα του νερού
και πάχνη από τα χιόνια
Όπου τον έχεις τον υγιό
τον λευκοχαναχάρη,
που λούζεις και χτενίζεις τον
και στο σχολειό τον στέλνεις.
Κι ο δάσκαλος τον έβαλε
να του χαλαναρχείσει
κι εξέπασέ του το κερί
κι έκαψε το χαρτί του
κι έκαψε και τα ρούχα του
τα μορφογαζωμένα
κι ο δάσκαλος τον έδειρε
με το χρυσό βιτσάρι.
Παίρνει τον το παράπονο,
την άκρην άκρη πάει,
στο δρόμο τον συναπαντούν
οι δώδεκα Απόστολοι:
"Έλα να φας, έλα να πιεις,
έλα να τραγουδήσεις".


ΤΗΝΟΥ
Εις το αυτό το νέο έτος Βασιλείου εορτή
ήρθα να σας χαιρετήσω με την πρέπουσα ευχή.
Πρώτον αρχινώ και λέγω και θερμώς παρακαλώ
να διέλθητε μ’ υγεία μ’ όλο σας τ’ αρχοντικό.
Και για τους ξενιτεμένους έχω να ειπώ πολλά
όπου είναι και βρίσκονται να ‘χουν την καλή χρονιά.
Κι άλλα έτερα σας πρέπουν να ειπώ δεν ημπορώ
σας αφήνω «καληνύχτα» και του χρόνου με το καλό.


στην ποντιακή γλώσσα.
Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου
κι αρχή του χρόνου.
Πάντα κάλαντα, πάντα του χρόνου
πάντα του χρόνου.
Αρχή μήλον εν κι αρχή κυδών εν
κι αρχή κυδών εν
Κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον
το μυριγμένον.
Εμυρίστεν ατόν ο κόσμος όλον
ο κόσμος όλον.
Για μύριστ ατό και εσύ αφέντα
καλέμ αφέντα.
Λύσον την κεσέ σ και δος παράδας
και δος παράδας.
Κι αν ανιοιείς μας χαράν σην πόρτας σ
χαράν σην πόρτας σ.
Ευχές Χρόνια Πολλά, πάντα και του χρόνου
Καλή χρονία και σ όλα τα ασπίτα υίαν κι ευλογίαν


ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλό μας χρόνος!
Υγεία αγάπη και χαρά να φέρει ο νέος χρόνος!
Υγεία αγάπη και χαρά να φέρει ο νέος χρόνος!
Να ζήσει ο κύρης ο καλός να ζήσει κι η κυρά του!
Ολά του κόσμου τ΄αγαθά να έχει η φαμελιά του!
Ολά του κόσμου τ΄αγαθά να έχει η φαμελιά του!
Να ζήσει τ΄αρχοντόπουλο που ΄χει καρδιά μεγάλη!
Σ΄εμάς και την παρέα μας ενά φλουρί να βάλει...
Σ΄εμάς και την παρέα μας ενά φλουρί να βάλει...


ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Άγιος Βασίλης έρχεται,
Γενάρης ξημερώνει,
σα φέτος και του χρόνου.
Εδώ σε τούτην την αυλή,
στο μαρμαροστρωμένο,
εδώ ΄χουν χίλια πρόβατα
και δυο χιλιάδες γίδια.
Σαν τα μυρμήγκια περπατούν,
σαν τα μελίσσια πάνε,
με τη φλογέρα τα λαλούν,
με τ΄ν αντρειά τα διώχνουν.
Χρόνια πολλά,
καλή χρονιά στο σπίτι σας.


ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ήρθε πάλι νέο έτος εις την πρώτη του μηνός
ήρθα να σας χαιρετίσω δούλος σας ο ταπεινός.
Ο Βασίλειος ο Μέγας, ιεράρχης θαυμαστός
εις την οικογένειά σας να ‘ναι πάντα βοηθός.
Τα παιδιά εις το σχολείο να πηγαίνουνε συχνά
να μαθαίνουνε το βίο, της πατρίδας τα ιερά.
Και για τους ξενιτεμένους έχω να σας πω πολλά
σας αφήνω καληνύχτα και του χρόνου με υγειά.


ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά πρώτη του Γεναρίου
αύριο ξημερώνεται τα’ Αγίου Βασιλείου.
Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,
βαστά εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι.
Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί μιλούσε.
Βασίλη πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;
Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω,
να μάθω τα’ άγια γράμματα και τα’ άγιο ευαγγέλιο.
Σ’ αυτήν την πόρτα που ‘ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει.
Να ζήσει χρόνους εκατό και να τους απεράσει
και στων παιδιών του τις χαρές κουφέτα να μοιράσει.
Κυρά χρυσή, κυρά αργυρή, κυρά μαλαματένια,
που σε χτενίζουν άγγελοι με τα χρυσά τους χτένια,
άνοιξε το κουτάκι σου το μαργαριταρένιο
και δώσε με ένα τάλιρο, ας είναι κι ασημένιο.
Και τώρα καληνύχτα σας, καλό ξημέρωμά σας
κι ο Άγιος Βασίλειος να ‘ναι βοήθειά σας.


ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
"Ας την καλησπερίσουμε τούτην την φαμελίαν
ο Θεός να την πολυχρονά και να' χει την υγείαν.
Βασίλειε θαυματουργέ ήλθα να σε παινέσω
που στων αγγέλων το χορό βρίσκεσαι εν τω μέσω.
Της Καισαρείας γέννημα φλαστός Καππαδοκίας
και ποιητής και λυτρωτής της θείας λειτουργίας.
Κάμνω λοιπόν καλήν αρχήν επαίνους να συνθέσω
τον Άγιον Βασίλειον για να τον επαινέσω.
Να σας ειπώ τα θαύματα που έκαμε ο εαυτός του,
με του Θεού τη δύναμη που ήταν βοηθός του."


ΚΡΗΤΗΣ
ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΟΣ ΣΑΣ
ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΣΑΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΝ ΒΙΘΛΕΕΜ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΚΑΙ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΑΓΑΛΛΟΝΤΑΙ ΧΑΙΡΕΤΕ Η ΦΥΣΙΣ ΟΛΗ
ΚΥΡΑ ΚΑΜΑΡΟΤΡΑΧΗΛΗ ΚΑΙ ΦΕΓΓΑΡΟΜΑΓΟΥΛΑ
ΑΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΥΓΙΟ ΤΟΝ ΜΟΣΧΟΚΑΝΑΚΑΡΗ
ΛΟΥΖΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙ ΚΑΙ ΧΤΕΝΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΝ ΠΕΜΠΕΙΣ
ΚΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΝ ΕΔΕΙΡΕ ΜΕ ΕΝΑ ΧΡΥΣΟ ΒΕΡΓΑΛΙ
ΚΑΙ Η ΚΥΡΑ ΔΑΣΚΑΛΙΣΣΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ
ΕΙΠΑΜΕ ΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΓΙΑ
ΑΨΕ ΒΑΓΙΤΣΑ ΤΟ ΚΕΡΙ ΑΨΕ ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ
ΚΑΙ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΝΤΟΥΧΙΟΥΝΤΗΖΕ ΗΝΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΕΒΓΑΛΕΙΣ
ΓΙ ΑΠΑΚΙ ΓΙΑ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΓΙΑ ΧΟΙΡΙΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΤΣΟΥ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΙΟΜΑΤΗ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΟΡΝΙΘΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΥΓΟΥΛΑΚΙ
ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΘΑΡΑΚΙ ΣΟΥ ΕΝΑ ΚΟΥΡΟΥΠΙ ΛΑΔΙ
ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΟΠΛΙΑΤΕΡΟ ΒΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑΣΚΑΚΙ.
ΦΕΡΕ ΠΑΝΙΕΡΙ ΚΑΣΤΑΝΑ ΠΑΝΙΕΡΙ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ
ΚΑΙ ΦΕΡΕ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑ ΚΡΑΣΙ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ
ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΑΣΠΡΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ
ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΑΣ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΥΡΗΚΕΣ ΤΟΝ ΜΑΝΤΑΛΟ ΝΑΝΟΙΞΕΙΣ
ΝΑ ΜΑΣ ΚΕΡΑΣΕΙΣ ΜΙΑ ΡΑΚΗ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ ΣΦΑΛΙΞΕΙΣ.


ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ,ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
ΕΡΟΥΡΕΜ
ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΙΟΥ
ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΓΗ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ
ΕΡΟΥΡΕΜ ΕΡΟΥ ΤΕΡΙΡΕΜ
ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΑΚΙΑ
ΚΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗΜ ΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΣΑ ΣΠΥΡΑΚΙΑ ΣΠΕΡΝΕΙΣ?
ΣΠΕΡΝΩ ΣΙΤΑΡΙ ΔΩΔΕΚΑ ΚΡΙΘΑΡΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ
ΕΧΩ ΚΑΙ ΡΟΔΙ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ
ΚΙ ΕΚΕΙΝΟ ΜΟΥ ΤΟ ΦΑΓΑΝΕ ΠΕΡΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΛΑΓΟΥΔΙΑ
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΡΘΑΜΕ ΠΕΤΡΑ ΝΑΜΗΝ ΡΑΓΙΣΕΙ
ΚΙ Ο ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.


ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΕΝΑΡΗΣ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
ΣΑΝ ΦΕΤΟΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΦΕΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΒΑΣΙΛΗΜ ΜΠΟΘΕΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΠΟΘΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙΣ?
ΑΠΟ ΤΑ ΞΕΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ
ΒΑΣΙΛΗ ΞΕΡΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ
ΣΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΤΣΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ
ΚΙ Η ΠΑΤΕΡΙΤΣΑ ΗΤΑΝ ΧΛΩΡΗ ΚΙ ΑΠΟΛΥΣΕ ΚΛΩΝΑΡΙΑ
ΚΛΩΝΑΡΙΑ ΧΡΥΣΟΚΛΩΝΑΡΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ
ΚΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΧΑΙΔΕΜΕΝΟ
ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΧΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟ ΚΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ
ΤΟ ΕΛΟΥΖΕ ΤΟ ΧΤΕΝΙΖΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟ ΣΤΕΛΝΕΙ
ΚΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟ ΚΑΡΤΕΡΕΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΤΗΝ ΒΕΡΓΑ
ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΥΝ Ο ΝΟΥΣ ΣΟΥ
ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΙ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ


ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Κάτω στα Ιεροσόλυμα , στηηης Βη- στης Βηθλεέμ την πόολη ,
εκεί δεντρί δεν ήτανε , δεεεντρί- δεντρί ξεφανερώωθη .
Κι ανάμεσα στους κλώνους του ,
αααγγέ- αγγέλοι κι αρχαγγέελοι κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος ξεεεφτε- ξεφτερουγά και λέεει :
-Χριστέ , για δώσ΄μου τα κλειδιά καιαιαι τα-
και τα χρυσά κλειδάακια ν' ανοίξω τον παράδεισο ,
νααα μπω- να μπω σε περιβόολι , να κόψω μήλο δροσερό ,
νααα πιω- να πιω νερό δροσάατο , να γείρω ν' αποκοιμηθώ σεεε νε- σε νεραντζιά 'πο κάατω .
Και σας καληνυχτίζουμε , πεεεσέ- πεσέτε κοιμηθείειτε ,
ολίγον ύπνον πάρετε κι εεευθύς- κι ευθύς ως σηκωθείειτε,
στην εκκλησία τρέξετε όοολοι- όλοι με προθυμίιαν και του Χριστού να ακούσετε τηηη θεί- τη θεία λειτουργία.


ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΤΙΚΑ
Άγιος Βασίλης έρχεται Γενάρης ξημερώνει !
Ο μήνας που μας έρχεται το χρόνο φανερώνει.
Τρα λα λα λα λα λα λα λα λα Τρα λα λα λα λα λα λα λα
Την άδεια γυρεύουμε στο σπίτι σας να μπούμε!
Τον Άγιο με όργανα και με φωνές να πούμε.
Τρα λα λα λα λα λα λα λα λα Τρα λα λα λα λα λα λα λα
Εκοίταξα στον ουρανό και είδα δυο λαμπάδες !
και με το καλωσόρισμα καλές σας εορτάδες.
Τρα λα λα λα λα λα λα λα λα
Τρα λα λα λα λα λα λα λα
Και πάλι ξανακοίταξα και είδα δυο στεφάνια!
Και με το καληνύχτισμα καλά σας Θεοφάνεια.
Τρα λα λα λα λα λα λα λα λα
Τρα λα λα λα λα λα λα λα


ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Πάει ο παλιός ο χρόνος,
ας γιορτάσουμε παιδιά,
και του χωρισμού ο πόνος,
ας κοιμάται στην καρδιά.
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά (δις)
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.
Γέρε χρόνε φύγε τώρα,
πάει η δική σου η σειρά,
ήρθ’ ο νέος με τα δώρα,
με τραγούδια με χαρά.
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά (δις)
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.
Μα κι αν φεύγεις μακριά μας,
στην καρδιά μας πάντα ζει,
κάθε λύπη και χαρά μας,
που περάσαμε μαζί.
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά (δις)
χαρούμενη, χρυσή πρωτοχρονιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΟΔΕΙΟ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

οι καλύτερες ευχές απο το συγκρότημα e n c a r d i a για υγεία και αγάπη, χαρά και τέχνη για το 2009, που θα υποδεχτούμε σε μια παράσταση που έχουμε ετοιμάσει μαζί με την "κιβωτό μύθων " για σας και τα παιδιά σας... (www.artscenter.gr , www.encardia.gr)

22 Δεκ 2008

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ



• Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Προσοτσάνης Δράμας
Χριστός γεννάται χαρά στον κόσμο
χαρά στον κόσμο στα παλικάρια
Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες
η Παναγιά μας κοιλοπονούσε.
Η Παναγιά μας κοιλοπονούσε
κοιλοπονούσε παρακαλούσε
τους Αποστόλους τους Ιεράρχες
να παν να φέρουν μήλα και ρόδα.
Οι Αποστόλοι για μήλα πάνε
οι Ιεράρχες για ρόδα πάνε
Κι ως που να πάνε
κι ως που να έρθουν
η Παναγιά μας ξελευθερώθει.

• Κάλαντα Καστοριάς (Του οικοδεσπότη)
Αραδιαστείτε έμπρεπα όλοι με την αράδα
να πούμε τραγούδια ευγενικά
ν’ αρέσουν τα’ αφεντικό μας.

Αφέντης μας είναι καλός,
στον κόσμο παραδειγμένος
και μες στη μέση του μαχαλά
στύλος μαλαματένιος.

Ας είν’ πολλά τα έτη σας
να ζείτε να ευτυχείτε
του χρόνου δε σαν σήμερα
ό,τι επιθυμείτε.

Και βάλε το χεράκι σου
στον αργυρό σου τσέπη
κι αν πιάσεις γρόσι κράτα το,
φλουρί μη το λυπάσαι.

• Κάλαντα Καστοριάς (Της οικοδέσποινας)
Είπαμε στον αφέντη μας να πούμε και στην κυρά μας.
Κυρά μ’ κυρά μ’ κι αρχόντισσα κι αρχοντοπαραδειγμένη,
σε κάλεσαν οι αρχόντισσες στην εκκλησιά να πάνεις
κι ώσπου να πας κι ώσπου να ‘ρθεις και πίσω να γυρίσεις
οι στράτες ρόδα γιόμισαν, τα μονοπάτια μόσχον.
Αρχός με την αρχόντισσα στη σκάλα π’ ανεβαίνει
στα γόνατά του την κρατεί, στα μάτια την κοιτάζει
στα μάτια στα ματόφυλλα και στα καμαροφρύδια.
Σήκου κυρά μου κι άλλαξε, σήκου και αρματώσου
νίψου με το ροδόσταμο και πλύσου με το γάλα
βάλε τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθη
και τον γαλάζιο αυγερινό στο χέρι δακτυλίδι.

• Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Κυκλάδων
Για σένα, κόρη όμορφη, ήρθαμε να τα πούμε
και τα καλά Χριστούγεννα για να σου ευχηθούμε.
Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε καράβια ν’ ασημένια
του χρόνου σαν και σήμερα να ‘ναι μαλαματένια.
Αν έχεις κόρη όμορφη, βάλε την στο τσιμπίδι
και κρέμασέ την αψηλά, να μην την φαν οι ψύλλοι.
Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε,
και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε.

• Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Κρήτης
Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη.
Άψε, βαγίτσα, το κερί, άψε και το διπλέρι και κάτσε
και ντουχούντιζε ίντα θα μας εφέρει
γ-ή απάκι, γ-ή λουκάνικο, γ-ή χοιρινό κομμάτι
γ-ή από μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
κι αν το ‘κανε κι η γαλανή, ας είναι ζευγαράκι.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρια
και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια.
Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα
ανοίξατε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

• ΤΡΙΓΩΝΑ - ΚΑΛΑΝΤΑ
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού
κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού.
Τρίγωνα κάλαντα μέσ' τη γειτονιά
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.
Aστρο φωτεινό, θα 'βγει γιορτινό,
μήνυμα να φέρει από τον ουρανό.
Μες στη σιγαλιά ανοίγει η αγκαλιά
και κάνει η αγάπη στη καρδιά φωλιά.
Τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό.
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού
και μας φέρνουν μήνυμα του μικρού Χριστού.
Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά,
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.
Μες στη σιγαλιά άνοιξ' η αγκαλιά
κι έκανε η αγάπη στη καρδιά φωλιά.
Τρίγωνα κάλαντα κέφι και χαρά
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.
Τρίγωνα κάλαντα χρόνια σας πολλά
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.

• Ο μικρός τυμπανιστής
Μου'παν έλα να πάμε να δεις,
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης.
Κι εγώ γυρεύω απόψε στον ουρανό
τ' αστέρι ψάχνω να βρω το φωτεινό,
ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ,
να με πάει στο μικρό βασιλιά,
πέρα μακριά.
Μες στη νύχτα παιδί μοναχό,
τι δώρο να του φέρω, που 'μαι φτωχό.
Φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ,
τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό,
ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ,
το πιο ωραίο τραγούδι θα πω,
για το Χριστό.
Μες τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν
κι απέξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν.
Στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά
χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά,
ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ,
σα με βλέπει, η καρδιά μου
χτυπά χαρωπά και μου γελά.

• Το έλατο
Αχ έλατο, αχ έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!
(Τι ωραία την Πρωτοχρονιά
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά
αχ έλατο, αχ έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!) (δις)
Αχ έλατο, αχ έλατο, τι δίδαγμα η στολή σου!
(Ελπίδα εμπνέει σταθερή
και θάρρος πάντα στη ζωή
αχ έλατο, αχ έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!) (δις)
Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινά σου φύλλα!
(Τα. βγάζεις με καλοκαιριά
και τα φορείς με το χιονιά.
Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινά σου φύλλα!) (δις)

• Άγια Νύχτα
'Αγια Νύχτα σε προσμένουν, με χαρά οι Χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε, τον Θεό δοξολογούμε,
μ' ένα στόμα, μια φωνή. Ναι, με μια φωνή.
Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ' άγια τα βουνά,
όπου ψέλνουν οι αγγέλοι απ' τα ουράνια θεία μέλη,
στο Σωτήρα "Ωσαννά", ψέλνουν, "Ωσαννά".
Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι τα βουνά τα ιερά
και μ' ευλάβεια μεγάλη, κει που το άγιο φως προβάλλει
προσκυνήστε με χαρά. Ναι με μια χαρά.
Σαν παιδί φτωχό γεννιέται ο Χριστός μας ταπεινά
κι όσοι θέλετε ευτυχία, του Θεού την ευλογία,
δώστε, δώστε στα ορφανά, ναι στα ορφανά.

• Χριστουγεννιάτικα κάλαντα
Καλήν ημέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν Γέννησιν
να πω στ' αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ τη πόλει.
Οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η κτήσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών
και Ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το "Δόξα εν υψίστοις".
Και τούτο άξιον εστί
η των ποιμένων πίστις.
Καλήν ημέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν Γέννησιν
να πω στ' αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ τη πόλει.
Οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η κτήσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών
και Ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το "Δόξα εν υψίστοις".
Και τούτο άξιον εστί
η των ποιμένων πίστις.

• ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΑΜΟΥ
Καλήν εσπέραν άρχοντες
και ας είναι ο ορισμός σας.
Κυρά λιγνή κυρά ψηλή
κυρά καμπανοφρύδα .
Που ΄χεις τον ήλιο πρόσωπο
και το φεγγάρι στήθος .
Και του κοράκου το φτερό
το ΄χεις καμπανοφρύδι.
Πολλά είπαμε στην κυρά .
Ας πούμε και της κόρης .
Να ΄χεις κόρη όμορφη.
Γραμματικός την θέλει.
Αν είναι και γραμματικός
πολλά προικιά γυρεύει.
Πολλά είπαμε της κόρης
Ας πούμε και του γιου σας .
Αν έχει γιο στα γράμματα
να σέρνει το κοντύλι.
Να δώσει ο Θεός και η Παναγιά
να βάλει πετραχήλι.
Και εις έτη πολλά
και ένα κομμάτι μπακλαβά .

• ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΡΗΤΗΣ
Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ την πόλη
οι ουρανοί αγάλονται
χαίρεται η φύσης όλη.

Εντός σπηλαίων τίκτεται
Εν φάτνη των αλόγων
ο βασιλεύς των ουρανών
και ποιητής των όλων.

Και ένα καμαρωτάκι
και φωγγαροματουλα
και κρουσταλίδα του γιαλού
και πάχνη από τα δέντρα.

Να που τον έχεις στον ηλιό
το μασχοκανακάρι
λουήστετον , χτενίστε τον
και στο σχολείο τα παίρνεις.

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε
με ένα χρυσό βεργάρι
και η κυράδα σκάλιστα
με το μαργαριτάρι.

Κι αν είναι με το θέλημα
χρυσή μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας
να πούμε KAΛΗΣΠΕΡΑ.
• ΚΑΛΑΝΤΑ ΛΟΦΙΟΤΙΚΑ-ΕΛΛΑΣΟΝΑΣ
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου
Για βγιέτε , διέτε , μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται
Γεννιέται και βαφτίζεται στους ουρανούς πηγαίνει
Γεννιέται και ανατρέφεται με μέλι και με γάλα
Το μέλι τρων' οι άρχοντες το γάλα οι βασιλιάδες
Και το μελισσοβότανο το τρίβουν στο μωράκι.

• ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΕΡΡΩΝ
Τι φως και χρώμα κι όμορφα να σκορπίζει τ'αστέρι
Όπου στην κούνια του Χριστού τους Μάγους έχει φέρει
Ποιος άγγελος το διάλεξε για τέτοιο ταχυδρόμο!
Τα άλλα τα αστέρια θα έβλεπαν το φωτεινό του δρόμο,
Κι από τη ζήλεια θα έτρεμαν . . .
Αστέρι σε ποια χώρα,
Του απέραντου σου ουρανού να λαμπυρίζεις τώρα?
Η παντοδύναμη φθορά μην έσβησε το φως σου ?
Η μήπως εις' αθάνατο κι εσύ σαν το Χριστό σου
Δεν κατεβαίν' η λάμψη σου κι εδώ στα χρώματά μας?
Για όλα τα άστρα αλλοίμονο!
Δεν είναι η ματιά μας!

• ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Αφέντη μου στο σπίτι σου
Χρυσή καντήλα φέγγει
Φέγγει τους ξένους να οδηγούν
Τους ξένους να αγκαλιάζουν
Κυρά μ' κυρά μ' κι αρχόντισσα
Κι' αρχοντοπαραδειγμένη
Σε κάλεσαν οι αρχόντισσες
Στην εκκλησιά να πάεις.

Ο αφέντης μας είναι καλός
Στον κόσμο ξακουσμένος
Ας' είναι πολλά τα έτη του,
Καλά κι' ευτυχισμένα
Ας' είναι πολλά τα έτη του,
Καλά κι' ευτυχισμένα.

• ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ (ΚΟΤΥΩΡΩΝ ΠΟΝΤΟΥ)
Άναρχος Θεός καταβέβηκεν
και εν τη Παρθένω κατώκησεν.
Ερουρεμ, έρουρεμ,
έρου,έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!.
Βασιλεύς των όλων και Κύριος,
ήρθε τον Αδάμ αναπλάσασθε.
Εριρεμ, τέριρεμ,
έριρεμ και τέμενα, Χαίρε Δέσποινα!.
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε,
τάξεις των Αγγέλων ευφραίνεσθε.
Ερουρεμ...Χαίρε Άχραντε!.
Δέξαι βηθλεέμ τον Δεσπότην σου,
Βασιλέα πάντων και Κύριον.
Εριρεμ...Χαίρε Δέσποινα!.
Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,
δώρα προσκομίζοντες άξια.
Ερουρεμ...Χαίρε Δέσποινα!.
Σήμερον η κτίσις αγάλλεται
και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται.
Ερουρεμ...Χαίρε Άχραντε!.

13 Δεκ 2008

''ΑΚΑΠΕΛΑ'' Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΑΣΛΑΝΗ

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Τη νύχτα αυτή η αστυνομία
μάζεψε τους αλήτες απ'το πάρκο
πλάκωσε το εκατό
κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα
φύγε - φύγε όσο έμεινε καιρός
γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα
πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός
και το στόμα σου φαρμάκι απ' τα τσιγάρα
το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός
μια διαδήλωση κοιτάς πίσω απ' τα τζάμια.

Από όλα τα τραγούδια
αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά
η ζωή μου έχει αλλάξει
κι έτσι τώρα δεν με ζαχαρώνουν πια
Το κλειδί βάζω στην πόρτα για να μπω
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
όταν πέφτει το βραδάκι τι να πω
σε θυμάμαι με το πράσινο παλτό.

Όταν πέφτει το σκοτάδι
στα υπόγεια τα ρεύματα βουίζουν
την αλήθεια ποιος θα μάθει
ένορκοι πληρωμένοι θα με κρίνουν
Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά,
στους διαδρόμους ψευδομάρτυρες καπνίζουν
και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά
και το κόμμα με τραβάει απ' το μανίκι.

Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου,
Αλέξη πες μου αν με θυμάσαι
το καλοκαίρι έχει τελειώσει
από καιρό έχει τελειώσει
τι ζητάς
στην παραλία τα καφενεία είναι κλειστά
κι η θάλασσα βρώμικη και σάπια
μετανάστες ξαναγύρισαν εδώ
τρομαγμένοι φεύγουν απ' τη Γερμανία
την καρδιά μου στους σταθμούς την τυραννώ.

Μην κοιτάς τους στρατιώτες
στα δημόσια ουρητήρια σοβαροί
μου θυμίζουν επεμβάσεις
μου θυμίζουν δυσκολίες γιώτα -χι
την θυμάμαι ένα κάμπο να διαβαίνει
στο ασανσέρ όλο φοβότανε να μπει
η συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι
τώρα στα χέρια της κρατάει το ψαλίδι
κι έτσι είναι περισσότερο ορφανή

Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου με τι λόγια να στο πω
τα ορφανά μου που κρυώνουνε
μου κάνουνε βαρύ εκβιασμό

11 Δεκ 2008

ΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ


Το σαξόφωνο είναι χάλκινο πνευστό μουσικό όργανο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών γιατί ο ήχος του παράγεται από καλάμι. Έχει στόμιο με γλωττίδα κωνικό σωλήνα και μηχανισμό κλειδιών. Το πρώτο σαξόφωνο το κατασκεύασε ο ωρολογοποιός Defantenel στο Lizie, όμως ο πραγματικός δημιουργός που έδωσε και το όνομα του στο όργανο είναι ο Βέλγος Adolph Sax. Υπάρχουν 7 είδη σαξόφωνων, το σοπρανίνο, το σοπράνο, το άλτο, το τενόρο, το βαρύτονο, το μπάσο και το κοντραμπάσο. Χρησιμοποιείται σε στρατιωτικές μπάντες και σε ορχήστρες jazz, αλλά και σε άλλα είδη όπως reggae κ.α.
Το σαξόφωνο δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1840 από τον Αδόλφο Σαξ, ο οποίος ήταν κλαρινετίστας. Είναι άγνωστη η προέλευση της έμπνευσης του Αδόλφου για τη δημιουργία του σαξόφωνου, όμως υπάρχει μια σαφής βεβαιότητα ότι κάποια σημεία του ανταποκρίνονται σε αντίστοιχα σημεία του κλαρίνου και του όμποε. Το επιστόμιο είναι σαν αυτό του κλαρίνου και τα κλειδιά όπως αυτά του όμποε. Ο Σαξ εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εργαστήριο του πατέρα του και έφτιαξε 2 κλαρινέτα. Η Ουγγρική/Ρουμάνικη Tarogato η οποία είναι αρκετά παρόμοια με το σοπράνο σαξόφωνο έχει επίσης αναφερθεί ως πιθανή πηγή έμπνευσης. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι έτσι γιατί η μοντέρνα Tarogato που έχει στόμιο από καλάμι δεν αναπτύχθηκε μέχρι το 1890, πολύ καιρό μετά την εφεύρεση του σαξόφωνου. Η πιο αληθοφανής εξήγηση, είναι ότι πράγματι ο Σαξ προσπάθησε να δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο μουσικό όργανο που να ταιριάζει τόσο τονικά όσο και στην τεχνική με την ιδέα που είχε στο μυαλό του, και να έχει ένα νέο επίπεδο ευελιξίας. Αυτό θα εξηγούσε την εκλογή του να ορίσει το όργανο ως η «φωνή του Σαξ».
Το σαξόφωνο χρησιμοποιεί ένα επιστόμιο με ένα μόνο καλαμάκι όπως αυτό του κλαρινέτου, αλλά με μια κενή εσωτερική σωλήνα, κυκλική ή τετράγωνη. Το σώμα του σαξόφωνου είναι κωνικό, δίνοντας του ιδιότητες πιο παρόμοιες με αυτές του όμποε παρά του κλαρινέτου. Παρόλα αυτά, σε αντίθεση με το όμποε του οποίου η σωλήνα είναι ένας ενιαίος κώνος, τα περισσότερα σαξόφωνα έχουν μια καμπύλη στην καμπάνα. Μεταξύ των σαξόφωνων σοπράνο και σοπρανίνο, είναι πιο κοινή η ευθεία παρά η καμπύλη γραμμή, και παρόλο που τα σαξόφωνα άλτο και τενόρο υπάρχουν και σε ευθεία γραμμή, είναι πιο σπάνιο να τα βρεις απ’ ότι σε καμπύλη. Υπάρχει ανάμεσα στους μουσικούς μια συζήτηση για την επίδραση της καμπυλότητας στον ήχο. Με ένα απλό δακτυλισμό, το μοντέρνο σαξόφωνο θεωρείται ένα εύκολο όργανο να μάθεις, ιδίως όταν προέρχεται από άλλα ξύλινα πνευστά, όμως ακόμα κι έτσι, χρειάζεται αρκετή δουλειά και πρακτική για την επίτευξη ενός χρωματισμένου ήχου και σωστά κουρδισμένου. Το σαξόφωνο για πολλά χρόνια ήταν θύμα της παρανόησης ότι είναι εύκολο να παιχτεί, γιατί δεν είναι, και είναι πολύ δύσκολο, και αυτό είναι μια λανθασμένη αντίληψη που θα μπορούσε να διορθωθεί με την προσθήκη μιας λέξης: Το σαξόφωνο είναι εύκολο να παιχτεί "λάθος" (Larry Pink).

Τα επιστόμια γίνονται σε μια μεγάλη ποικιλία υλικών, τόσο μεταλλικά όσο και μη μεταλλικά. Τα μη μεταλλικά φτιάχνονται από εβονίτη, πλαστικό ή σκληρό καουτσούκ, ενίοτε ξύλινα και σπάνια από γυαλί. Των μεταλλικών επιστομίων πολλοί περιγράφουν τον ήχο τους ως “λαμπρότερο” από αυτών που δεν είναι μεταλλικά. Ορισμένοι μουσικοί θεωρούν ότι τα πλαστικά δεν παράγουν καλό ήχο. Άλλοι σαξοφωνίστες ισχυρίζονται ότι το υλικό έχει μικρό αντίκτυπο στον ήχο, αν έχει, και ότι είναι οι φυσικές διαστάσεις που δίνουν στο επιστόμιο το ηχόχρωμα του. Η jazz και η δημοφιλής – λαϊκή μουσική που παίζουν οι σαξοφωνίστες, συχνά γίνεται με ανοιχτά επιστόμια. Είναι κατάλληλα ώστε η οροφή του επιστομίου να βρίσκεται πιο κοντά στο στέλεχος δημιουργώντας έτσι ταχύτερη ροή του αέρα. Αυτό παράγει ένα πιο σαφές ήχο, που συντομεύει τις αποστάσεις σε μια μεγάλη μπάντα ή ανάμεσα σε ενισχυμένα όργανα. Αν και το μεγάλο άνοιγμα και ο ήχος που προκύπτει συνήθως συνδέεται με το μεταλλικό επιστόμιο, κάθε επιστόμιο μπορεί να έχει ένα. Με αυτό τον τρόπο επιτρέπεται μεγαλύτερη ευελιξία στο κούρδισμα, επιτρέποντας επιπτώσεις όπως η κάμψη, κοινή σε jazz και rock. Οι κλασικοί καλλιτέχνες τείνουν να επιλέγουν επιστόμια με στενό άνοιγμα και χαμηλή σωλήνα, που παράγουν ήχο πιο σταθερό και σκοτεινό.

Όπως και τα κλαρινέτα, τα σαξόφωνα χρησιμοποιούν ένα και μοναδικό καλαμάκι, το οποίο όμως γενικά είναι πλατύτερο και μικρότερο από του κλαρινέτου. Η σκληρότητα μετριέται συνήθως (αν και όχι πάντα) χρησιμοποιώντας μια αριθμητική κλίμακα που κυμαίνεται από 1-4. Το 4 είναι το πιο δύσκολο και το 1 το πιο ήπιο. Εξαίρεση αποτελεί το βαρύτονο σαξόφωνο του οποίου ο αριθμός έφτασε το 5.
Μέλη της οικογένειας του σαξόφωνου:
Το σαξόφωνο αρχικά πατενταρίστηκε ως δύο οικογένειες που περιελάμβανε η κάθε μια από επτά όργανα. Η ορχηστρική οικογένεια αποτελείτο από επτά όργανα σε τονισμό ντο και φα, και η οικογένεια της «στρατιωτικής ζώνης» σε μι ύφεση και σι ύφεση. Κάθε οικογένεια αποτελούταν από ένα σοπρανίνο, ένα σοπράνο, ένα άλτο, ένα τενόρο, ένα βαρύτονο, ένα μπάσο και ένα κοντραμπάσο, αν και μερικά από αυτά δεν είχαν ποτέ παραχθεί. Ο Σαξ σχεδίασε επίσης ένα υπό-κοντραμπάσο αλλά ποτέ δεν το πραγματοποίησε.

9 Δεκ 2008

Αντίο φίλε! Καλό σου ταξίδι Αλέξη! Δεν σε γνώριζα αλλά θα σε θυμάμαι για πάντα.


Σιωπή και θλίψη επικρατεί στο σχολείο «Ωθηση» του αδικοχαμένου Αλέξη. Το ιδιωτικό σχολείο στη Σταμάτα, όπου ο 15χρονος Αλέξης προσπαθούσε να κάνει πράξη την επιθυμία του να περάσει στο πανεπιστήμιο και περνούσε ανέμελες στιγμές με τους φίλους και τους συμμαθητές του, παρέμεινε κλειστό χθες. Το στεφάνι με τις συλλυπητήριες ευχές από τους καθηγητές και τους συμμαθητές του Αλέξη είχε τοποθετηθεί δίπλα από την είσοδο του σχολείου, ενώ η θυροκολλημένη ανακοίνωση ενημέρωνε ότι μέχρι την Τετάρτη δεν θα γίνουν μαθήματα. Η θλίψη από τη θέα του στεφανιού με τα λευκά τριαντάφυλλα ήταν καθηλωτική.


«Αντίο φίλε! Φρίκη λοιπόν... να σε βλέπω να ξεψυχάς, μαζί σου να ξεψυχά μια για πάντα η ηθική μου, τα μάτια σου να λλένε: όχι έτσι... όχι έτσι... δεν προλαβαίνω, και έπειτα το κρύο κορμί σου... Αυτό έμεινε στο νεκροτομείο... κάποιοι απήγαγαν τα δάκρυά σου και το αίμα που έφτυνες... το έχουνε στις τσέπες τους... κανείς δεν ξέρει τι έχουν αυτές. Αντίο φίλε. Το δάκρυ καίει τα δερμάτινα γάντια... να το θυμάσαι!» Με λίγες αράδες που προκαλούν ρίγη συγκίνησης αποχαιρέτησαν τον Αλέξη οι φίλοι του και εκατοντάδες μαθητές από όλα τα σχολεία της Αθήνας που έφθαναν στη συμβολή των πεζόδρομων Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, στο σημείο όπου έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στην καρδιά ο 15χρονος. Δακρύζουν, φωνάζουν «γιατί»... «Τον πυροβόλησε, είπαν, κι έφυγε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα...» λέει η Μαρία. Δεν γνώριζε τον Αλέξη, αλλά πονάει σαν να έχασε κάποιον δικό της, και δεν είναι η μοναδική. Δίπλα της οι συμμαθήτριές της στέκονται με βουρκωμένα μάτια να κοιτούν στο πεζοδρόμιο... «Κλαίμε για το χαμό του Αλέξη, ζητάμε ένα καλύτερο αύριο στη μνήμη του».
Το σημείο όπου σκόρπισε η άνοιξη της νιότης του Αλέξη γέμισε από λουλούδια, κεριά και αποχαιρετιστήρια γράμματα. Η θλίψη ζωγραφίστηκε στα πρόσωπα των παιδιών που έκλεισαν τα βιβλία και άφησαν τις σχολικές αίθουσες για να μαζευτούν στα Εξάρχεια, να διαμαρτυρηθούν και να τηρήσουν δέκα λεπτών σιωπή στη μνήμη του Αλέξη. «Αντίο φίλε. Δεν σε γνώριζα, αλλά θα σε θυμάμαι για πάντα» γράφει ένα σημείωμα... «Οπου κι αν είσαι τώρα, μακάρι να μην έχει μπάτσους και φασίστες. Μακάρι να μην έχει κομπλεξικούς τσαμπουκάδες. Καλό ταξίδι».


Οι φίλοι μουσικής της Βοιωτίας λέμε αντίο στον Αλέξη με τους παρακάτω στίχους του Νικόλα Άσιμου.

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΗ

7 Δεκ 2008

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΘΕΣΠΙΕΩΝ ΣΤΟ ''ΧΑΡΑΜΑ''

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΘΕΣΠΙΕΩΝ
«Ο ΘΕΣΠΙΣ»













Αγαπητέ φίλε, αγαπητή φίλη του Συλλόγου,

σε ενημερώνουμε, ότι ο Σύλλογός μας, το μεσημέρι της Κυριακής 18 Ιανουαρίου 2009, στις 2 η ώρα, θα πραγματοποιήσει τον ετήσιο χορό του στο κέντρο διασκέδασης «ΧΑΡΑΜΑ», που βρίσκεται στο σκοπευτήριο Καισαριανής. (τηλ. 2107669742).

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα εμφανίζεται ο Δημήτρης Μπάσσης, η Σοφία Παπάζογλου, η Χρυσούλα Στεφανάκη, η Ηρώ Σάϊα και ο Βαγγέλης Δούβαλης, ενώ μέρος του προγράμματος είναι αφιερωμένο στον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, δύο από τις σημαντικότερες φωνές που σφράγισαν το λαϊκό τραγούδι.













Τιμή πρόσκλησης 35 €, η οποία περιλαμβάνει, φαγητό*, κρασί**, μπύρα και αναψυκτικά ανεξαρτήτως ποσότητας, ενώ υπάρχουν ειδικές τιμές (συμψηφίζονται στην τιμή της πρόσκλησης) για εκείνους που δεν θέλουν να φάνε και προτιμούν το ουίσκι***.

Διάθεση – κρατήσεις προσκλήσεων από το προεδρείο του Συλλόγου.

Θα χαρούμε πραγματικά να μας τιμήσεις με την παρουσία σου και να διασκεδάσεις με την παρέα σου μαζί μας, με γνήσιο ελληνικό λαϊκό τραγούδι.

Με τιμή,
Χρήστος Δημητρίου (Πρόεδρος)
Γιώργος Κάπρος (Αντιπρόεδρος)
Λουκάς Λιάκος (Γραμματέας)
Νίκος Κακοσαίος (Ταμίας).

* Φαγητό:
Ορντέβρ: ατομική ποικιλία ή τυρόπιτα και ουζομεζέδες
Κυρίως πιάτο (κατ’ επιλογή): μπριζόλα χοιρινή ή κοτόπουλο σχάρας ή
κοτόπουλο σουβλάκι οριεντάλ ή μοσχαράκι ψητό.
Ατομική σαλάτα εποχής
Ποικιλία φρούτων εποχής.
** Κρασιά: μοσχοφίλερο, σέλλαρ, χάραμα, θεσσαλικός, αγιάμπελος
*** Ουίσκι : Cutty Shark, Dewars, Hage (απλά) 100€ - Chivas 12ετίας 120 €

6 Δεκ 2008

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ


Ο Γιώργος Ζαμπέτας, Έλληνας μουσικοσυνθέτης, ερμηνευτής και ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του μπουζουκιού γεννήθηκε στο Μεταξουργείο, στις 25 Ιανουαρίου του 1925.
Γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, που ήταν κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη, ανηψιά γνωστού βαρύτονου της εποχής.
Από πολύ μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική, αφού παράλληλα με την απασχόλησή του στο κουρείο του πατέρα του ως βοηθός, «σκάρωνε» κρυφά στο μπουζούκι τις πρώτες του μελωδίες. Οτιδήποτε στη φύση παρήγε ήχο, τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του, σύμφωνα με όσα ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στη βιογραφία του, λίγο πριν το θάνατό του.
Το 1932, σε ηλικία μόλις 7 ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της α’ δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό.

Παρά τις αντιδράσεις, ο μικρός Γιώργος συνέχισε με απόλυτη προσήλωση να υπηρετεί τη μεγάλη του αγάπη, ενώ η γνωριμία του στα 1938 με το μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας.
Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακόμισε στο Αιγάλεω και από τη στιγμή εκείνη ο Ζαμπέτας απόκτησε ένα άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας εμπνεύστηκε και χάρισε το προσωνύμιο «Σίτι», κατά τη διάρκεια μια περιοδείας του στη Βρετανία.
Στα 1942 και κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της Κατοχής, ο Ζαμπέτας δημιουργεί το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσαν καντάδες στα κορίτσια.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 ο Ζαμπέτας γράφει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως οι Πρόδρομος Τσαουσάκης («Σαν σήμερα, σαν σήμερα...»), Στέλιος Καζαντζίδης («Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω»), Μανώλης Καναρίδης («Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα»), Πόλυ Πάνου («Να πας να πεις στη μάνα μου») κ.α. Έκδηλο ήταν από τότε το ταλέντο και το εκπληκτικό του παίξιμο, ωστόσο ακόμη δεν είχε κατασταλάξει στο πασίγνωστο ιδιαίτερο στυλ, που τον καθιέρωσε σαν ένα μοναδικό «σώου-μαν» στο χώρο.
Την επόμενη δεκαετία, τα τραγούδια του γνωρίζουν τεράστια επιτυχία καθώς πραγματοποιεί εμφανίσεις στα σπουδαιότερα λαϊκά κέντρα διασκέδασης, ενώ ταξιδεύει στο εξωτερικό (Ευρώπη και Αμερική) και παράλληλα συμμετέχει σε περισσότερες από 100 ταινίες του ακμάζοντα εκείνο τον καιρό Ελληνικού Κινηματογράφου.

Δημιουργίες του όπως «Τα δειλινά», «Τα ξημερώματα», «Δεν έχει δρόμο να διαβώ» κ.α. παραμείναν αξεπέραστες και τον κατατάσσουν στις υψηλότερες βαθμίδες του μουσικού στερεώματος, σύμφωνα και με τη δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Ο Ζαμπέτας ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού. Ως μπουζουκτσής ήταν ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σώου-μαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!».

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σώου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κ.λ.π. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό.
Τα χρόνια του ’80 αρχίζει η παρακμή του είδους αυτού, με το Ζαμπέτα να αντιμετωπίζει προβλήματα στις συνεργασίες του αφού η εποχή δεν αναγνωρίζει πια τις αξίες του παρελθόντος.

Ωστόσο, από το 1990 και μετά, οι δισκογραφικές εταιρείες και τα Μ.Μ.Ε. «ανακαλύπτουν» τα τραγούδια του, τα οποία κυριαρχούν ξανά, γνωρίζοντας νέα άνθηση, στις προτιμήσεις των ακροατών.

Δυστυχώς, ο ίδιος βρίσκεται πια στη δύση της καριέρας, αλλά και της ζωής του. Μετά από πολύμηνη ασθένεια, θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Σωτηρία», στις 10 Μαρτίου του 1992. Ήταν μόνο 67 ετών.
Από σύμπτωση, απεβίωσε την ίδια ημερομηνία (10 Μαρτίου) και ο γιος του, Μιχάλης, το 2008.

5 Δεκ 2008

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ

«Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος,
τι πάει να πει είναι στραβός;»

Ο Άκης Πάνου, τελευταίος κρίκος της αλυσίδας των σπουδαίων δημιουργών,
δίπλα στους Βαμβακάρη, Τσιτσάνη και Ζαμπέτα άφησε στο θησαυροφυλάκιο
του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού 200 αριστουργηματικά τραγούδια.
Ένας από τους λίγους δημιουργούς που έγραφαν και τη μουσική και το στίχο
των τραγουδιών, ο μοναδικός που κατασκεύαζε με τα χέρια του
ακόμα και τα όργανα με τα οποία ηχογραφούνταν τα τραγούδια του.
Τραγούδια της αγάπης και του έρωτα, τραγούδια περιπαικτικά, τραγούδια υπαρξιακά, τραγούδια κοινωνικής κριτικής και τραγούδια μαρτυρίες,όλα προσωπικά και αυτοβιογραφικά.
Ο Αθανάσιος Πάνου γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1933 στην Καλλιθέα. Ο πατέρας του Εργάζονταν στη Βασιλική φρουρά κι αργότερα στο 15ο στρατιωτικό νοσοκομείο, ως γραμματέας. Ήταν τέσσερα αδέρφια, τα τρία αγόρια. Τη μύησή του στη μουσική θα πρέπει όμως να την πιστώσουμε στη μητέρα του. Εκείνη ήταν που του τραγουδούσε τα ρεμπέτικα της εποχής και τον πήρε από το χέρι να τον γνωρίσει σε σημαντικούς ανθρώπους. Έτσι, ο μικρός Θανασάκης (Άκης) βρέθηκε το 1946, στα δεκατρία του μόλις χρόνια, να παίζει στο πάλκο - αλλά και σε διάφορες ταβέρνες βγάζοντας πιατάκι - κιθάρα και μπουζούκι πλάι στον Γιάννη Σταματίου, τον περίφημο «Σπόρο».

Στα 17 του τό 'σκασε από το σπίτι για να παντρευτεί την, εφ' όρου ζωής πιστότατη, Δήμητρα, που πάντως την χώρισε για να παντρευτεί την Άννα, μητέρα των τεσσάρων παιδιών του. Μιλούσε πάντα στους γονείς του στον πληθυντικό και αυτό απαιτούσε και από τα παιδιά του.
Καλλιθέα, Δάφνη, Πετράλωνα, Αη-Γιάννης Ρέντης ήταν μερικές απ΄τις περιοχές που εμφανίστηκε ως μουσικός μέχρι το 1958, οπότε και αποσύρθηκε ουσιαστικά από τη νύχτα. Ήταν η ώρα του Συνθέτη.
Δισκογραφεί το πρώτο του τραγούδι, «Το παιδί που απόψε πίνει», σε στίχους του Χρήστου Κολοκοτρώνη με τη φωνή της Καίτης Γκρέυ. Τα χρόνια που ακολούθησαν δε χαρακτηρίστηκαν από κάποια ιδιαίτερη δραστηριοποίησή του, μέχρι να φτάσουμε στο 1967, έτος κυκλοφορίας του «Θα κλείσω τα μάτια» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την Χαρούλα Λαμπράκη. Εκεί αισθάνθηκε και τον πέλεκυ της ανοησίας των Λογοκριτών• μόλις 15 μέρες κυκλοφόρησε ο δίσκος. Η «φτώχια» και η «μιζέρια» που προσπαθεί να αποποιηθεί ο ήρωας του τραγουδιού αντικαθίστανται από κάτι «λευκά περιστέρια» και η Βικύ Μοσχολιού αναλαμβάνει το 1970 να ερμηνεύσει το τραγούδι με τους πολιτικά ορθούς στίχους.
Η πλέον δημιουργική δεκαετία του Άκη Πάνου έχει ξεκινήσει. «Η πιο μεγάλη ώρα», «Η ζωή μου όλη», «Και τι δεν κάνω», «Εγώ καλά σου τά 'λεγα», «Πήρα απ' το χέρι σου νερό», «Δεν κλαίω για τώρα», «Για κοίτα με στα μάτια», «Ο τρελός», «Πυρετός». Ακολούθησαν το «Θέλω να τα πω», «Ο δρόμος είναι δρόμος», «Εφτά νομά σ' ένα δωμά».
Το 1974 κάνει την πρώτη καλλιτεχνική υπέρβαση. Μπαίνει στο στούντιο μαζί με τον Στέλιο Καζαντζίδη για έναν μεγάλο δίσκο και συγκρούεται μαζί του. Εκεί που προηγουμένως είχαν ευλαβικά πειθαρχήσει ο Γ. Μπιθικώτσης και ο Στράτος Διονυσίου, ο Καζαντζίδης αντέδρασε: Δε δέχτηκε τον απόλυτο έλεγχο που ήθελε ο συνθέτης στην ηχογράφηση. Έτσι προέκυψαν μόνο 6 τραγούδια και ο δίσκος συμπληρώθηκε με παλαιότερες επιτυχίες του τραγουδιστή. Ωστόσο μέσα από το αγαπημένο του ενεάσημο μέτρο, που κυριαρχεί και σ΄αυτον τον δίσκο, παρουσιάζει στίχους που υπερβαίνουν την μόδα της εποχής «φύγε - μη φύγεις», «Σ' αγαπώ - μ' αγαπάς» και απογειώνει τις ερμηνευτικές επιδόσεις του απόλυτου Έλληνα ερμηνευτή. για το ομότιτλο του δίσκου τραγούδι, «Η ζωή μου όλη», ο Καζαντζίδης είπε: «Είναι το καλύτερό μου κουστούμι, και αυτό που με εκφράζει περισσότερο.»

Το 1977 με σημαία ένα τραγούδι που γράφτηκε για τη συνεργασία του με τον Καζαντζίδη και ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, ηχογραφεί το «Παρών!» Τραγούδια-σπονδές για τα πιο άγρια όνειρα των λαϊκών ανθρώπων, που θα επισκιάσει ο θρυλικός «Τρελός», ανεπανάληπτο σουξέ και καλλιτεχνική μονογραφή του Μ. Μητσιά!
Αν όμως οι δύο αυτοί δίσκοι ήταν η καλλιτεχνική του απογείωση, το 1982 έρχεται ο εμπορικότερος του δίσκος. «Θέλω να τα πω» με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα. «Θέλω να τα πω», «Εφτά νομά σ' ένα δωμά», τα σκωπτικά «Άνοιξε Πέτρο» και «αδιόρθω αναρχί», ξεσηκώνουν την Ελλάδα που έχει μόλις μπει σε μια νέα πολιτικοκοινωνική εποχή.
Η επόμενη Δεκαετία τον βρίσκει να σιωπά καλλιτεχνικά και να φλερτάρει με την επικαιρότητα, μέσω επιστολών και άρθρων. Αποφάσισε να ξανανέβει στο πάλκο για δύο μόνο δεκαπενθήμερα: το 1989 στο «Επειγόντως» και το 1994 στα «9/8». Εκεί είχε στήσει το πάλκο σε δύο σειρές. Μπροστά οι μουσικοί, πίσω οι τραγουδιστές και δεν είχε αφήσει χώρο για πίστα.

Την 1η Αυγούστου 1997, πυροβολεί και σκοτώνει τον Σωτήρη Γιαλαμά, μη εγκρίνοντας την ερωτική σχέση που διατηρούσε το θύμα με την κόρη του Ελευθερία. Δικάζεται τον Μάρτιο του 1998 από το μικτό ορκωτό κακουργιοδικείο Καβάλας. «Δε μετανόησα γιατί δεν εννόησα τι έγινε» έλεγε, οχυρωμένος πίσω από τον προσωπικό του κώδικα. Κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε ισόβια χωρίς ελαφρυντικά. Δεν του αναγνωρίστηκε ούτε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, αλλά ούτε και αυτό της καλλιτεχνικής προσφοράς...
Τον τραγούδησαν όλα τα μεγάλα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού. Δισκογράφησε 200 περίπου τραγούδια, ενώ πολλά έμειναν στο συρτάρι του. Αξιοσημείωτη είναι η έντονη φήμη που αναπτύχθηκε λίγο πριν πεθάνει, πως είχε δρομολογηθεί η συνεργασία του με τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος ήταν ο μόνος καλλιτέχνης πρώτης γραμμής που τον επισκέφθηκε στη φυλακή.

Στις 2 Φεβρουαρίου 2000 εισήχθη στο Ευγενίδειο θεραπευτήριο, όπου και κατέληξε την Παρασκευή 7 Απριλίου, στις 12 τοι μεσημέρι, από καρκίνο του παγκρέατος. Ήταν 67 ετών.

4 Δεκ 2008

''ΑΚΑΠΕΛΑ" - ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας & Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ & Μάκης Χριστοδουλόπουλος (Ντουέτο)

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του

30 Νοε 2008

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ


Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση μουσικού που προκαλεί αίσθηση στις ζωντανές του εμφανίσεις, καθώς αποτελεί μόνος του μια μπάντα!
Με πολυετείς μουσικές σπουδές, τις οποίες συνεχίζει, ο Αλκιβιάδης παίζει μια πληθώρα μουσικών οργάνων (βιολί, τρομπόνι, μαντολίνο κιθάρες κ.α.), έχει πτυχίο Αρμονίας και έχει συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους δημιουργούς και τραγουδιστές της έντεχνης και ροκ σκηνής σε live εμφανίσεις, αλλά και ηχογραφήσεις δίσκων.
Υπό τον τολμηρό τίτλο «Γαμώ την καταδίκη μου», κυκλοφόρησε από το label 7 του Ηλία Μπενέτου, η πρώτη δισκογραφική δουλειά του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, που περιλαμβάνει 15 κομμάτια.
Το cd χαρακτηρίζεται από ποικίλες μουσικές επιρροές και πρωτότυπες ενορχηστρώσεις, ενώ περιλαμβάνει συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Σπύρος Σακκάς («Νηπενθές»), ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας («Άναψε τη φωτιά»), ο Διονύσης Τσακνής («Η διαμαρτυρία των γιασεμιών»), η Ζήνα Αρβανιτίδη («Μη μ' αφήνεις, σ' αγαπάω), καθώς και οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος, Βασίλης Καζούλλης, Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Φίλιππος Πλιάτσικας, Σταμάτης Μεσημέρης, Χορωδία Παιδικών Χωριών S.O.S. Βάρης («Πόλεμος»).

Στίχους, μουσική και ενορχηστρώσεις στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου υπογράφει ο Αλκιβιάδης, ενώ τους στίχους τριών τραγουδιών έγραψαν οι Γιώργος Παυριανός, Ισαάκ Σούσης και Γιάννης Μαύρος.

Το cd περιλαμβάνει επίσης μελοποιήσεις ποιημάτων («Σ' ένα νέο που αυτοκτόνησε» της Μαρίας Πολυδούρη και «Πόλεμος» και «Διαμαρτυρία των γιασεμιών» της Ράνιας Ζούκα) αλλά και μια reggae διασκευή του τραγουδιού «Η γοργόνα» («Στην απάνω γειτονίτσα») των Μάνου Λοϊζου-Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Οσοι είχαν την τύχη να τον δουν στο ΖΥΓΟ μαζί με τους Τάνια Τσανακλίδου, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Σάκη Μπουλά και Γιάννη Ζουγανέλη εντυπωσιάστηκαν από το πολύπλευρο ταλέντο του.

Μουσικός πολλών οργάνων, εκπληκτικός τραγουδιστής και εξαιρετικός perfomer, ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος παρουσιάζει ένα δίσκο που ξεχωρίζει. Χιούμορ, σαρκασμός, πρωτοτυπία στους στίχους και ωραίες μελωδίες.

Συμμετέχει η αφρόκρεμα του έντεχνου (Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Φίλιππος Πλιάτσικας, Διονύσης Τσακνής, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Χρήστος Θηβαίος το τραγούδι ΤΟ ΝΗΠΕΝΘΕΣ ερμηνεύει ο Σπύρος ΣΑΚΚΑΣ)

Το τραγούδι ΠΟΛΕΜΟΣ (6.26) είναι σε ποίηση Ράνιας Ζούκα, ερμηνευμένο από τους: Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Χρήστο Θηβαίο, Βασίλη Καζούλη, Μιλτιάδη Πασχαλίδη, Φίλιππο Πλιάτσικα, Διονύση Τσακνή, Λαυρέτη Μαχαιρίτσα, Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο και η Χορωδία Παιδικών Χωριών SOS Βάρης. Συμμετέχουν στην εισαγωγή η Πέπη και ο Νικόλας (Παιδικά Χωριά SOS) και ο Σταμάτης Μεσημέρης.

ΤΙΤΛΟΙ
1 ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΟΥ
2 Η ΓΟΡΓΟΝΑ (Μουσική διασκευή Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος)
3 ΤΟ ΝΗΠΕΝΘΕΣ (Τραγουδάει ο Σπύρος Σακκάς)
4 ΑΝΑΨΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ (Συμμετέχει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)
5 ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
6 ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
7 ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
8 ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ...
9 ΜΗ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ, Σ' ΑΓΑΠΩ (Συμμετέχει η Ζήνα Αρβανιτίδη)
10 Σ' ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ
11 Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΣΕΜΙΩΝ (Συμμετέχει ο Διονύσης Τσακνής)
12 EMO
13 ΜΑΤΙΝΑ
14 ΤΟ ΝΗΠΕΝΘΕΣ - Οργανικό (Σόλο άρπα η Σίσσυ Μαρκοπούλου)
15 ΠΟΛΕΜΟΣ - Ολοι μαζί

Το Βινύλιο, "το διαχρονικό μέσο αναπαραγωγής ήχου"


Οι παλιότεροι μεγαλώσαμε με το βινύλιο. Τα σημερινά παιδιά δεν ξέρουν καν τι είναι. Γνωρίζουν, όμως, με κάθε λεπτομέρεια πώς να βάλουν στο CD player το CD και το DVD στο αντίστοιχο μηχάνημα. Η όψη και μόνο του πικάπ με τον μαύρο δίσκο, στα μάτια ενός οκτάχρονου, μοιάζει με απαρχαιωμένο παιχνίδι. Όσο για τις λέξεις βραχίονας, κεφαλή, βελόνα και πλατό, ηχούν ίδιες με τα κινέζικα. Συνεπώς, εκείνες οι συζητήσεις και τα σχόλια για το «ποια πλευρά σου αρέσει?» είναι εντελώς ξεχασμένες, όπως είναι για τους περισσότερους οι ωραίοι γυαλιστεροί δίσκοι. Στο κάτω-κάτω, τώρα έχουμε CD, και μιλάμε για track.

Είναι αλήθεια ότι το βινύλιο έγινε πολύ γρήγορα και βίαια παρελθόν, να όμως που όλα δείχνουν πως έχει και μέλλον, ακόμη και στη δική μας εγχώρια βιοτεχνία. Γιατί, αλλιώς, πώς να εξηγηθεί αυτό το ενδιαφέρον φέτος με τα 10/ιντσα, που ήταν η πρώτη μορφή LP σε όλο τον κόσμο, αλλά και τις εκδόσεις σε βινύλιο καινούργιων παραγωγών, όπως ο τελευταίος δίσκος του Νίκου Παπάζογλου και του Σωκράτη Μάλαμα. Το ευχάριστο ξάφνιασμα του «Σταυρού του Νότου» του Θάνου Μικρούτσικου σε αυτό το καλόγουστο πλούσιο κουτί, αλλά και ή επανέκδοση των «Τραγουδιών της αμαρτίας» του Μάνου Χατζιδάκι σε 1.000 αντίτυπα βαρύ βινύλιο, από τα οποία τα 230 κομμάτια εξαφανίστηκαν σε 15 ημέρες. Μέσα σε όλα αυτά, να και η επανέκδοση του «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη ένα πλήθος κινηματογραφικού υλικού της Αλίκης Βουγιουκλάκη, του Δ. Παπαμιχαήλ, του Ν. Κούρκουλου, συλλογές με τραγούδια που είπε η Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά και δίσκοι 10 ιντσών με τέσσερα από τα δημοφιλέστερα γκρουπ της δεκαετίας του '60: 'The Forminx', 'The Idols', 'The Charms', 'Tammy and the Sounds'. Αν οι τελευταίοι είναι πολύ Pop για τα γούστα σας, υπάρχουν και πιο σκληρά: Παύλος Σιδηρόπουλος, Μουσικές Ταξιαρχίες, Σώκρατες, Δημήτρης Πουλικάκος.

Ηδη η Minos-EMI, η Lyra, η MBI και ο «Σείριος» έκαναν την αρχή, και όπως φαίνεται θα ακολουθήσουν κι άλλοι, αφού το ενδιαφέρον για το βινύλιο έχει αναζωπυρωθεί την τελευταία τριετία. Μην ξεχνάμε, βέβαια, και τους φανατικούς του ραπ, που ποτέ δεν το περιφρόνησαν το «μαύρο φετίχ» (όπως τα παιδιά από το Πέραμα) ενώ στο κέντρο της Αθήνας κάποιοι μερακλήδες συλλέκτες κάνουν τις δικές τους παραγωγές. Ένας από αυτούς, ο Σπύρος Χιώτης, ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου «Μικρός ερωτικός» και μανιώδης θαυμαστής της μουσικής Ελλάδας του '60.

Είναι αλήθεια ότι το CD, αν και νεότερο σε ηλικία, έχει περάσει από σαράντα κύματα. Έχει δοξαστεί, αλλά και απαξιωθεί ακόμη και από τις ίδιες τις εταιρείες, που επέτρεψαν να γίνει συνοδευτικό προϊόν, διαφόρων εντύπων, εμπόρευμα στα ράφια των σούπερ μάρκετ, να χάσει δηλαδή τον σεβασμό του αγοραστή, ο οποίος πια μπορεί να το προμηθευτεί οπουδήποτε, χωρίς να το αγοράσει. Ο ψηφιακός δίσκος ξευτέλισε το προϊόν αλλά και «πειρατεύτηκε» εύκολα, εν αντιθέσει με το βινύλιο που είχε να ανταγωνιστεί μεν την κασέτα αλλά όχι σε τέτοια ποσοστά.
Στην απαξίωση του ψηφιακού δίσκου, βοήθησε και μια άλλη νοοτροπία, όταν τη δεκαετία του '80-'90 απαξιώσαμε τον συνθέτη και ρίξαμε το βάρος στον τραγουδιστή και το εξαργυρώσαμε στα τέλη της δεκαετίας του '90 με την αρχή των talent show κ.λπ. Μια παγκόσμια κίνηση, όπου ο τραγουδιστής γίνεται αναλώσιμος.
Στο τοπίο που δημιουργείται, η βιομηχανία αφήνει το βινύλιο να αναπνεύσει. Στη χώρα μας βεβαίως δεν έχουμε εργοστάσια κοπής. Η Columbia με ιστορία από το 1929 στη Ριζούπολη, όπου δημιουργήθηκε το εργοστάσιο παραγωγής δίσκων, έχει να δουλέψει από το 1991 οπότε έβαλε οριστικά λουκέτο. Έτσι, οι εταιρείες μας τυπώνουν στην Αγγλία, στην Τσεχία και λιγότερο στον Καναδά τα 500 ή 1.000 κομμάτια που επιλέγουν για μια κυκλοφορία.

Η νοσταλγία και οι DJ's έσωσαν το βινύλιο. Στα κλαμπ εξακολουθούν να το χρησιμοποιούν. Ένα ζήτημα όμως που κάνει επίκαιρο το θέμα της αναβίωσης του βινυλίου είναι o προσδόκιμος όρος ζωής του CD. Ένας ψηφιακός δίσκος υπολογίζεται ότι έχει όριο ζωής γύρω στα 20 χρόνια. Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο τέλος αυτού του χρόνου για να δούμε την αντοχή του. Ωστόσο, αυτές εμφανίζονται να είναι οι προδιαγραφές του, όπως υποστηρίζουν οι βινυλιάδες. Για πολλούς τίθεται και θέμα ποιότητας, Η ποιότητα βέβαια δεν είναι ένα μετρήσιμο, πράγμα, αλλά ζήτημα αισθητικής. Υπάρχουν ψηφιακά μέσα που πλησιάζουν την ποιότητα του βινυλίου για παράδειγμα το DVD audio. Η πιστότητα στον ήχο δεν είναι μια κλίμακα για να μετρήσεις, είναι θέμα αισθητικής. Δεν είμαι χαϊφιντελάς, όμως νομίζω πως το βινύλιο έχει μεγαλύτερη αμεσότητα. Ακούς την κιθάρα, τα κρουστά, διαφορετικά.

23 Νοε 2008

ΒΟΙΩΤΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ - ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΘΗΣ


Σε συνέχεια των αφιερωμάτων και των αναφορών στους μουσικούς της Βοιωτίας θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε έναν δικό μας άνθρωπο, έναν δικό μας σύγχρονο στιχουργό. Τον Κώστα Στάθη.
Πολλοί θα είναι αυτοί που έχουν ακούσει και έχουν σιγοτραγουδήσει κάποιο από τα τραγούδια του Πασχάλη Τερζή, του Νότη Σφακιανάκη ή του μουσικού δίδυμου «Εκείνος και Εκείνος». Λίγοι όμως δυστυχώς, θα γνωρίζουν ότι τους στίχους από κάποια πετυχημένα τραγούδια τους, έχει γράψει ο Κώστας Στάθης.
Ο Κώστας γεννήθηκε στις Θεσπιές Βοιωτίας στις 25 Οκτωβρίου 1959. Σήμερα κατοικεί στην Νίκαια του Πειραιά με την γυναίκα του και τα δυο παιδιά του.
Από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να γράφει ποίηση και λογοτεχνικά βιβλία. Με την στιχουργική ασχολήθηκε πολύ αργότερα και έχει συνεργαστεί με τον Πασχάλη Τερζή, τον Νότη Σφακιανάκη, τον Αντώνη Ρέμο, τους «Εκείνος και Εκείνος», τον Γιώργο Λιανό, την Καλομοίρα Σαράντη, και με πολλούς πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες.

Έχει τιμηθεί με το βραβείο δημοσιογραφικών, λογοτεχνικών και τέχνης ΙΠΕΚΤΣΙ, που απονέμεται κάθε δύο χρόνια στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη.
Η καλλιέργειά του, η ευαισθησία του, το πηγαίο ταλέντο του και η ποιότητα στο στίχο του, τον κάνουν να ξεχωρίζει από το πλήθος των σύγχρονων στιχουργών που συνήθως γράφουν σουξεδάκια κατά παραγγελία.
Με δισταγμό μας έδωσε τα λίγα στοιχεία και την φωτογραφία του (και τον ευχαριστούμε για αυτό) γιατί ο ίδιος προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το star system, παρότι του δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να βγει στο γυαλί, γιατί ξέρει πολύ καλά, πως η λάμψη και η ομορφιά έχουν σύντομη ημερομηνία λήξης, και έτσι προτιμά ουσιαστικά πράγματα στη ζωή και στη καριέρα του.
Του ευχόμαστε από καρδιάς να είναι πάντα καλά αυτός και η οικογένειά του και να μας χαρίζει πάντα επιτυχίες.
Αλλά ας γνωρίσουμε καλύτερα τον Κώστα Στάθη, διαβάζοντας κάποιους από τους στίχους του που έγιναν επιτυχίες:

ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΜΕΝΩ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής

Με την ψυχή να κρέμεται
σε μια κλωστή που πάω
ο χωρισμός να βιάζετε
κι εγώ να σε αγαπάω
Το όνειρο να χάνεται
στο άδειο σου το βλέμμα
και εγώ από τα χείλη σου
να θέλω κι άλλο ψέμα

Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
ένα κερί που έλιωσε να το κρατώ αναμμένο
Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
για σένα που με τέλειωσες να ζω και να ανασαίνω

Με την ψυχή να κρέμεται
σε μια κλωστή τι κάνω
απ' την αλήθεια κρύβομαι
που λέει πως σε χάνω
Ο έρωτας να καίγεται
στο άδειο σου το βλέμμα
και εγώ από τα χείλη σου
να θέλω κι άλλο ψέμα


ΑΛΗΤΑΚΙ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Καλομοίρα Σαράντη

Στης ψυχής μου το παγκάκι
κάθισες σαν μαγκάκι
Και μου γύρεψες φωτιά
Να σου δώσω απ'την καρδιά

Κι εγώ σου 'δωσα αγάπη
Μια γωνιά να ζεσταθείς
Κι ας περίμενα από σένα
Πως μια μέρα θα χαθείς

Πόσο σε ζηλεύω πόσο
Που δεν έμαθες να μένεις
Από δάκρυ κι από πόνο
Εσύ δεν καταλαβαίνεις

Της καρδιάς μου το πορτάκι
ʼνοιξες σαν αλητάκι
Και μου ζήτησες να πιεις
Απ'το νεράκι της ψυχής

Κι εγώ σου 'δωσα αγάπη
Το φιλί μου να το πιεις
Κι ασ περίμενα από σένα
Πως μια μέρα θα χαθείς



ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ‘ΡΘΕΙΣ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Δε θέλω να ‘ρθεις
Ξανά να μου πεις
Πως θέλεις να σμίξουμε πάλι
Μετά την πληγή
Η αγάπη αυτή
Δε θα ‘ναι αγάπη μεγάλη

Δε θέλω να ‘ρθεις
Δε θέλω να ‘ρθεις

Όταν γίνονται μαχαίρια τα φιλιά και σε ματώνουν
Καίγονται οι αναμνήσεις και τα όνειρα τελειώνουν
Της ψυχής όλες οι πόρτες από μόνες τους κλειδώνουν
Της ψυχής όλες οι πόρτες από μόνες τους κλειδώνουν

Δε θέλω να ‘ρθεις
Ξανά να μου πεις
Πως έχεις για μας μετανιώσει
Μετά την πληγή
Αλλάζει η ψυχή
Κι αγάπη φοβάται να δώσει

Δε θέλω να ‘ρθεις
Δε θέλω να ‘ρθεις…


ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΗΧΟ Η ΜΟΝΑΞΙΑ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Στη μεθυσμένη μου καρδιά κλείνω τα μάτια
σ ένα ταβάνι ουρανό τώρα πετώ
ήσουνα όνειρο που έγινε κομμάτια
και έμεινες σκέψη που δεν βγαίνει απ το μυαλό

Δεν βγάζει ήχο η μοναξιά παρέα να μου κάνει
είναι σιωπή που απλώνεται στους τοίχους στο ταβάνι

Τη μεθυσμένη μου καρδιά τι να τη κάνω
σ ένα δωμάτιο σκοτεινό πια τριγυρνώ
απουσιάζεις και τα λογικά μου χάνω
απουσιάζεις κι εγώ πέφτω στο κενό

Δεν βγάζει ήχο η μοναξιά παρέα να μου κάνει
είναι σιωπή που απλώνεται στους τοίχους στο ταβάνι
δεν βγάζει ήχο η μοναξιά μα κόβει σαν μαχαίρι
τσιγάρο μόνο και φωτιά να με κερνάει ξέρει

Δεν βγάζει ήχο η μοναξιά παρέα να μου κάνει
είναι σιωπή που απλώνεται στους τοίχους στο ταβάνι
δεν βγάζει ήχο η μοναξιά
δεν βγάζει ήχο η μοναξιά



Η ΣΙΩΠΗ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Αν η σιωπή μου δεν μπορεί
να πει σε σένα κάτι
Αν η σιωπή μου δεν μπορεί
να πει σε σένα κάτι
Είναι γιατί κρατάς κλειστή
την πόρτα στην αγάπη

Με τη σιωπή μου μίλησα
τόσες φορές σε σένα
Με τη σιωπή μου σου 'δειξα
ποιο δρόμο περπατώ

Μα εσύ όταν σφυρίξανε
τα πλοία και τα τρένα
Με άφησες να κυνηγώ
τον άσπρο τους καπνό
Με άφησες να κυνηγώ
τον άσπρο τους καπνό

Με τη σιωπή μου σου 'δειξα
το πόσο σ' αγαπάω
Με τη σιωπή μου σ' άφησα
να κάνεις ό,τι θες
Κι αν την ψυχή μου, μάτια μου,
τις νύχτες πολεμάω
Καμιά στιγμή τα χείλη μου
δε θα 'λεγαν πως φταις
Καμιά στιγμή τα χείλη μου δε θα 'λεγαν πως φταις


Η ΛΑΒΑ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Στο πέρασμα του χρόνου θα φανεί
Στο πέρασμα θα δείξει η αγάπη
Αν ήτανε μωρό μου αληθινή
Ή ζούσαμε κι οι δυο μια αυταπάτη

Δεν το ξέρω αν είσαι πάθος η αγάπη που κρατάει
Ξέρω μόνο ότι είσαι λάβα μες το σώμα που κυλάει
Δεν το ξέρω αν είσαι πάθος η αγάπη που κρατάει
Ξέρω μόνο ότι είσαι λάβα μες το σώμα που κυλάει

Στο πέρασμα του χρόνου θα φανεί
Το αύριο για μας τους δυο θα δείξει
Αν είχε η καρδιά συμμετοχή
Μονάχα η ζωή θα αποδείξει

Δεν το ξέρω...
Λάβα είσαι στο κορμί μου
Στάχτη κάνεις τη ζωή μου
Λάβα είσαι και με λιώνεις
Μ' ανασαίνεις με τελειώνεις

ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης

Εγώ φύτρωσα στην πέτρα και τη στάχτη,
Κι εσύ μέσα σε μια γλάστρα σαλονιού.
Εγώ ψάχνω της καρδιάς το μονοπάτι,
Κι εσύ πρόχειρα τα βίτσια του μυαλού.

Εγώ φύτρωσα στην πέτρα και τ' ατσάλι,
Κι εσύ μέσα σ' ένα γυάλινο κλουβί.
Εγώ σήκωσα και στο Θεό κεφάλι,
Κι εσύ βάφεις χρώματα τη φυλακή.

Ταξιδιάρικα πούλια εγώ έχω φίλους,
Κι εσύ λες πως έχεις κάτι κολλητούς.
Εγώ ψάχνω τους χαμένους μου τους ήλιους,
Πες μου εσύ τι ψάχνεις μέσα στους καπνούς.
Τι Ψάχνεις. Τι ψάχνεις...

Εγώ φύτρωσα στην πέτρα και τη στάχτη,
Κι εσύ μέσα στη ζεστή σου τη φωλιά.
Εγώ έκλεισα στο θάνατο το μάτι,
Κι εσύ παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά.

Ταξιδιάρικα πούλια εγώ έχω φίλους,
Κι εσύ λες πως έχεις κάτι κολλητούς.
Εγώ ψάχνω τους χαμένους μου τους ήλιους,
Πες μου εσύ τι ψάχνεις μέσα στους καπνούς.
Τι Ψάχνεις. Τι ψάχνεις...


ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: Κώστας Λογοθετίδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Λιανός

Μου λέγανε καλό παιδί να γίνω
δικαίωμα κανένα να μη δίνω
Κι αν μ' ενοχλούνε διάφορα,να τα περνώ αδιάφορα
σε όλα τα παράλογα τα μάτια μου να κλείνω

Μα εγώ ζητάω απ' τη ζωή το κάτι παραπάνω
και δεν υποχωρώ
ας με περνάνε για τρελό συμβιβασμούς δεν κάνω
Μα εγώ ζητάω απ' τη ζωή το κάτι παραπάνω
και δεν υποχωρώ
πως ότι πιστεύω κι αγαπώ στοιχηματίζω πάνω

Μου λέγανε ν' αλλάξω το κομμάτι
αν θέλω στη ζωή να κάνω κάτι
Κι αν βλέπω γύρω κρίματα,να κάνω πίσω βήματα
τους θύτες και τα θύματα να δω με ίδιο μάτι

Μα εγώ ζητάω απ' τη ζωή το κάτι παραπάνω
και δεν υποχωρώ
ας με περνάνε για τρελό συμβιβασμούς δεν κάνω
Μα εγώ ζητάω απ' τη ζωή το κάτι παραπάνω
και δεν υποχωρώ
πως ότι πιστεύω κι αγαπώ στοιχηματίζω πάνω

ΦΕΥΓΕΙΣ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Φεύγεις, όπως φεύγουνε τα τρένα στο σταθμό
Όπως πετάνε τα πουλιά για άλλες πατρίδες
Φεύγεις και 'γω μένω μέσα στον καπνό
Να μετράω τις ψυχής μου τις ρυτίδες

Φεύγεις χάνεσαι μακριά
Φεύγεις γι' άλλα καλοκαίρια
Και μ' αφήνεις πάλι εδώ
Δίχως ουρανό κι αστέρια
Φεύγεις, Φεύγεις

Φεύγεις, όπως φεύγουνε οι μέρες βιαστικά
Όπως σαλπάρουν τα καράβια για άλλα μέρη
Φεύγεις και μ' αφήνεις μες την παγωνιά
Σαν ζητιάνο να σου απλώνω πια το χέρι

Φεύγεις χάνεσαι μακριά
Φεύγεις γι' άλλα καλοκαίρια
Και μ' αφήνεις πάλι εδώ
Δίχως ουρανό κι αστέρια
Φεύγεις, Φεύγεις


ΦΥΓΗ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Κι αν φύγω μακριά σου τι θ' αλλάξει
Αν σ' αγαπάω όπως σ' αγαπώ
Αν η καρδιά μου δεν σε ξεπεράσει
Όπου κι να 'μαι θα 'μαι πάντοτε εδώ
Πάντοτε εδώ

Φυγή δεν ειν' το σώμα μου να πάρω μακριά σου
Είναι να θέλει κι η ψυχή να φύγω από κοντά σου

Κι αν φύγω μακριά σου τι θα γίνει
Αφού για σένα θα πονάω όπως πονώ
Η φλόγα της καρδιάς μου αφού δεν σβήνει
Όπου κι να 'μαι θα 'μαι πάντοτε εδώ
Πάντοτε εδώ

Φυγή δεν ειν'το σώμα μου να πάρω μακριά σου
Είναι να θέλει κι η ψυχή να φύγω από κοντά σου

Κι αν φύγω μακριά σου τι θ' αλλάξει
Αν σ' αγαπάω όπως αγαπώ
Όπως σ' αγαπώ


ΦΩΤΙΑ ΘΑ ΡΙΞΩ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
Στίχοι: Κώστας Στάθης
Μουσική: : Εκείνος και Εκείνος
Πρώτη εκτέλεση: Εκείνος και Εκείνος

Μέσα στα μάτια σου η αγάπη ένας ήλιος
Ήλιος που λάμπει στο δικό μου ουρανό
Θέλω να είμαι εγώ ο καλύτερός σου φίλος
Θέλω να είμαι η αγάπη σου εγώ
Θέλω να είμαι εγώ ο καλύτερός σου φίλος
Θέλω να είμαι η αγάπη σου εγώ

Φωτιά θα ρίξω στη φωτιά
Το πάθος να μη σβήσει
Ο ήλιος μες στα μάτια σου
Ποτέ του να μη δύσει
Φωτιά θα ρίξω στη φωτιά
Το πάθος να μη σβήσει

Μέσα στα μάτια σου δυο κρυφά μαργαριτάρια
Κι εγώ να νιώθω πως για σένα μόνο ζω
Στα χέρια μου κρατώ τόσα όνειρα φεγγάρια
Και το φιλί σου στο λαιμό μου φυλαχτό
Στα χέρια μου κρατώ τόσα όνειρα φεγγάρια
Και το φιλί σου στο λαιμό μου φυλαχτό

22 Νοε 2008

ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ, ΜΠΟΥΛΑΣ, ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΘΗΒΑΙΟΣ


Όχι απλά ένα θέατρο
Η συνάντηση των Γιάννη Ζουγανέλη, Σάκη Μπουλά, Βασίλη Παπακωνσταντίνου (φίλοι από την εποχή του Αχ Μαρία) και Χρήστου Θηβαίου στην Ακτή Πειραιώς και στην παράσταση Γίναμε θέαμα δεν είναι απλά ένα θέαμα. Συνιστά, αντίθετα, μια πολύπλευρη και ολοκληρωμένη πρόταση για το τι μπορεί να σημαίνει ο όρος νυχτερινή διασκέδαση σήμερα, χωρίς να ντρέπεται κανείς να τον προφέρει. Δύο είναι οι σταθερές της παράστασης: πολλή και καλή σάτιρα (στην οποία συμβάλουν ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος Σωτήρης Καλυβάτσης, ο βίντεο-προτζέκτορας, και…η μονή Βατοπεδίου) καθώς και πολύ και καλό τραγούδι.
Το Γίναμε θέαμα χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις και ανατροπές. Ο Θηβαίος δεν ακολουθεί τους εξωστρεφείς ρυθμούς της παράστασης αλλά εκπέμπει τη δική του εσωτερικότητα, δίνοντας επιπλέον μια μικρή γεύση από τους Πέτρινους Κήπους.
Η ερμηνεία του εκπέμπει λεπτές μουσικές αποχρώσεις, τις οποίες το κοινό φαίνεται κάποιες στιγμές να μην μπορεί να ακολουθήσει.
Αγαπητέ θαμώνα, είναι δείγμα πολιτισμού να αφήσεις το θορυβώδες πιρούνι σου για να ταξιδέψεις με έναν Άμλετ στη Σελήνη. Κάποιοι ίσως βρουν τη σύνθεση ανάμεσα στα σατιρικά κομμάτια της παράστασης και στις μπαλάντες του Θηβαίου κάπως αδύναμη. Κάποιοι άλλοι ίσως συναντήσουν εκεί έναν ευπρόσδεκτο αιφνιδιασμό.
Ο Παπακωνσταντίνου κινείται στην ηλεκτρική διαδρομή του από τη Βικτώρια στον Σεμπάστιαν, με τη συνοδεία της δεκαμελούς ορχήστρας και των εξαιρετικών φωνών της Μαρίνας Σάττι και της Αντιγόνης Ψυχράμη. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτειτην επάρκειά του ως λαϊκός τραγουδιστής, περνώντας από τον Θεοδωράκη στον Ζαμπέτα και από το Άδειο μου πακέτο στην Πριγκιπέσσα. Εκτός από την ακμαιότατη φωνή του Παπακωνσταντίνου, κρατάμε και τη μεγαλόφωνη προειδοποίησή του: «Αν δεν ξέρουμε από πού ερχόμαστε, δεν ξέρουμε και πού πάμε».
Αξιοσημείωτη είναι η συνύπαρξή του επί σκηνής με τον Θηβαίο, ανάμεσα στα άλλα, μας πηγαίνει στα μέρη της ζωντανής ηχογράφησης Νταλάρα – Παπακωνσταντίνου από το Αττικόν.
Ο Ζουγανέλης είναι η ψυχή της παράστασης, έχοντας την ικανότητα να παράγει παύσεις χωρίς να σιωπά, να αυτοσχεδιάζει χωρίς να εκχυδαΐζει (ακόμα και όταν τα σεξουαλικού περιεχομένου αστεία διεκδικούν μια μεγάλη μερίδα του σεναρίου).
Ως ένας homo universals του θεάματος, συναντά τον Σάκη Μπουλά, κάνοντας μια παράσταση από μόνοι τους. Εκτός από το καυστικό χιούμορ του, ο Μπουλάς επιδεικνύει και τις φωνητικές του επιδώσεις σε τραγούδια του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (περυσινού συνοδοιπόρου), σε ρέγγε και βυζαντινούς ψαλμούς.
Τέλος, σημειώστε το όνομα της Αγγελικής Κωστάκη. Η νεαρή τραγουδίστρια, πιανίστα και ακορντεονίστρια, είναι ίσως η αποκάλυψη της παράστασης, ως η Ελληνίδα Amy Winehouse.


ΠΗΓΗ: ΔΙΦΩΝΟ

''ΑΚΑΠΕΛΑ'' - ΡΟΖΑ

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

21 Νοε 2008

ROCK ΣΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ


Τι σχέση έχει το rock με τη ζωγραφική; Μεγάλη, μιας και οι μουσικοί, καλλιτεχνικές φύσεις με ανησυχίες, όταν ‘‘λοξοδρομούσαν’’ από τις νότες έπιαναν το πινέλο.
• To εξώφυλλο του ομώνυμου ντεμπούτο των Stone Roses δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν πίνακα του Τζον Σκουάιερ, κιθαρίστα του γκρουπ και προφανή καλλιτεχνική φύση. Η επιρροή του ζωγράφου Τζάκσον Πόλοκ ήταν προφανής στο ιστορικό εξώφυλλο που έχει εκτεθεί μαζί με άλλα έργα του Σκουάιερ σε εκθέσεις που έχει διοργανώσει, όπως η Artworks 1988-2006.
• Ο Σιντ Μπάρετ, ο μακαρίτης ηγέτης των Pink Floyd, θεωρούσε τον εαυτό του πρώτα ζωγράφο και μετά μουσικό. Όταν είχε αποτραβηχτεί από την καθημερινότητα εξακολουθούσε να ζωγραφίζει μεγάλα σε διαστάσεις έργα, καταστρέφοντας όσα δε θεωρούσε τέλεια. Πολλές φορές ορισμένα δεν κατάφερνε να τα τελειώσει, αφού πολλοί φανατικοί οπαδοί πηδούσαν το φράκτη και έκλεβαν τα πινέλα του από το τραπέζι που είχε έξω από το σπίτι του.
• Ένα μέρος από το διάσημο πίνακα του Ιερώνυμου Μπος, Κήπος των Γήινων Απολαύσεων, χρησιμοποίησαν στο εξώφυλλο του δίσκου τους One Nation Underground. Αλλά δεν ήταν οι μόνοι. Λεπτομέρεια του ίδιου πίνακα έχει βρεθεί και σε εξώφυλλα των Deep Purple και των Dead Can Dance.
• ‘‘Όταν η ζωγραφική μου δε βγάζει πουθενά, σηκώνομαι και πιάνω την κιθάρα’’. Τάδε έφη Τζόνι Μίτσελ, που τη ζωγραφική της μπορεί να την εκτιμήσει κανείς κοιτάζοντας την πλειοψηφία των δίσκων της, μιας και πρόκειται για πίνακές της.
Εξαιρετική ζωγράφος, ξεκίνησε από τα 10 της χρόνια, όταν βρέθηκε να αναρρώνει από πολιομυελίτιδα. Πολλές οι εκθέσεις της, που αποδεικνύουν πως τα καταφέρνει το ίδιο καλά και στα τοπία και στα πορτρέτα, αλλά και στην pop art.
• Την Κραυγή, το πλέον διάσημο έργο του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρντ Μουνκ, χρησιμοποίησαν στο εξώφυλλό τους οι Νεοϋορκέζοι Morgen στο ένα και μοναδικό ομώνυμο άλμπουμ τους το 1969.
• Ως έναν από τους καλύτερους εξπρεσιονιστές ζωγράφους έχουν χαρακτηρίσει πολλοί ειδικοί τον Captain Beefheart, που έχει αποσυρθεί εδώ και χρόνια, ζωγραφίζοντας ακραία και καινοτόμα κατά πολλούς. Αν και αρχικά αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία από το κοινό της ζωγραφικής, ο Beefheart έχει εξελίξει πάρα πολύ την τέχνη του, με τις περισσότερες επιρροές να προέρχονται από το έργο των Πάμπλο Πικάσο και Φραντζ Κλάιν.
• Η συνεργασία του Ρότζερ Ντιν με τους Yes, έχει αποτυπωθεί με τον καλύτερο τρόπο στα φανταστικά εξώφυλλα που σχεδίασε για το γκρουπ καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
• Ο πολύς Πιτ Ντόχερτι παρουσίασε σε έκθεση στο Λονδίνο τον περασμένο Μάιο πίνακες που είχε ζωγραφίσει με το ίδιο του το αίμα, με βασικό στόχο να αποδείξει την αθωότητά του απέναντι στις κατηγορίες πως είχε κάνει ένεση ηρωίνης σε μία γυναίκα οπαδό του. Ο Ντόχερτι τελείωσε τους πίνακες της έκθεσης μέσα σε 6 μήνες, και χρέωνε τον καθένα γύρω στις 1000 λίρες.
• Ο Έλτον Τζον είναι μανιώδης συλλέκτης και εκτός από τα γνωστά, παπούτσια και καπέλα δηλαδή, συλλέγει και πίνακες ζωγραφικής, με προτίμηση σ’ εκείνους του 19ου αιώνα.
• Σουρεαλιστικά και σκοτεινά χαρακτηρίζονται τα σχέδια του Κερτ Κομπέιν, που επίσης έχουν εκτεθεί. Σκελετοί και εξωγήινοι ήταν τα αγαπημένα του θέματα, που για ένα διάστημα τα σχεδίαζε ανακατεύοντας τις μπογιές με το αίμα και το σπέρμα του. Όπως λέγεται, το 1992 ο Κομπέιν έκανε ένα διάλειμμα έξι μηνών από την τρέλα των Nirvana στο Λος Άντζελες, όπου σκέφτηκε σοβαρά να αφήσει τη μουσική για να ακολουθήσει καριέρα στα visual arts.
• Η περίφημη ‘‘Μπανάνα’’ είναι το πιο γνωστό rock εξώφυλλο του Άντι Γουόρχολ, που σχεδίασε και τα Sticky Fingers και Love You Live των Rolling Stones. Επίσης, δική του δουλειά ήταν και το άλμπουμ του Λένον, Men Love Avenue (1986).
• Δεν είναι μόνο το εξώφυλλο των The Good, The Bad and the Queen, που έχει ζωγραφίσει ο πρώην Clash, Πολ Σίμονον. Tα τελευταία 15 χρόνια ζωγραφίζει, με την πιο πρόσφατη μάλιστα έκθεσή του, From Hammersmith to Greenwich, να επικεντρώνεται στον ποταμό Τάμεση. Βρίσκει το φως του Λονδίνου ‘‘πολύ δύσκολό’’ για να ζωγραφίσει κανείς.
• Σε πολλά κολέγια και γκαλερί του Όστιν στο Τέξας μπορεί να βρει κανείς τα αυθεντικά σχέδια που χρησιμοποιήθηκαν στα εξώφυλλα και στα booklets των άλμπουμ των Trail of Dead. Πρόκειται για δουλειές του κιθαρίστα του γκρουπ Κόνραντ Κίλι και του εδώ και πολλά χρόνια συνεργάτη του Τζέιμς Όλσεν.
• Γνωστοί πίνακες που χρησιμοποίησαν συγκροτήματα στα εξώφυλλά τους:
Το Μέρος από μηχανή θεάματος της Ελιέζερ Λισίτσκι στο Here Comes Everybody των Wake.
Οι Αναμνήσεις ενός Αγίου του Ρενέ Μαγκρίτ στο Visions της Γλάντις Νάιτ.
Ο Ίκαρος του Ανρί Ματίς στο The Majesty of the Blues του Γουίντον Μαρσάλις.
Η Μέρα Χαρωπή του Γουίλιαμ Μπλέικ στο Grave New World των Strawbs.
Ο Θρίαμβος του Θανάτου του Πίτερ Μπρέγκελ στο ομώνυμο ντεμπούτο των Sunday Funnies.
• Και οι Matisse φυσικά πήραν το όνομά τους από το διάσημο ζωγράφο.



ΠΗΓΗ:pop-rock