Όχι απλά ένα θέατρο
Η συνάντηση των Γιάννη Ζουγανέλη, Σάκη Μπουλά, Βασίλη Παπακωνσταντίνου (φίλοι από την εποχή του Αχ Μαρία) και Χρήστου Θηβαίου στην Ακτή Πειραιώς και στην παράσταση Γίναμε θέαμα δεν είναι απλά ένα θέαμα. Συνιστά, αντίθετα, μια πολύπλευρη και ολοκληρωμένη πρόταση για το τι μπορεί να σημαίνει ο όρος νυχτερινή διασκέδαση σήμερα, χωρίς να ντρέπεται κανείς να τον προφέρει. Δύο είναι οι σταθερές της παράστασης: πολλή και καλή σάτιρα (στην οποία συμβάλουν ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος Σωτήρης Καλυβάτσης, ο βίντεο-προτζέκτορας, και…η μονή Βατοπεδίου) καθώς και πολύ και καλό τραγούδι.
Το Γίναμε θέαμα χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις και ανατροπές. Ο Θηβαίος δεν ακολουθεί τους εξωστρεφείς ρυθμούς της παράστασης αλλά εκπέμπει τη δική του εσωτερικότητα, δίνοντας επιπλέον μια μικρή γεύση από τους Πέτρινους Κήπους.
Η ερμηνεία του εκπέμπει λεπτές μουσικές αποχρώσεις, τις οποίες το κοινό φαίνεται κάποιες στιγμές να μην μπορεί να ακολουθήσει.
Αγαπητέ θαμώνα, είναι δείγμα πολιτισμού να αφήσεις το θορυβώδες πιρούνι σου για να ταξιδέψεις με έναν Άμλετ στη Σελήνη. Κάποιοι ίσως βρουν τη σύνθεση ανάμεσα στα σατιρικά κομμάτια της παράστασης και στις μπαλάντες του Θηβαίου κάπως αδύναμη. Κάποιοι άλλοι ίσως συναντήσουν εκεί έναν ευπρόσδεκτο αιφνιδιασμό.
Ο Παπακωνσταντίνου κινείται στην ηλεκτρική διαδρομή του από τη Βικτώρια στον Σεμπάστιαν, με τη συνοδεία της δεκαμελούς ορχήστρας και των εξαιρετικών φωνών της Μαρίνας Σάττι και της Αντιγόνης Ψυχράμη. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτειτην επάρκειά του ως λαϊκός τραγουδιστής, περνώντας από τον Θεοδωράκη στον Ζαμπέτα και από το Άδειο μου πακέτο στην Πριγκιπέσσα. Εκτός από την ακμαιότατη φωνή του Παπακωνσταντίνου, κρατάμε και τη μεγαλόφωνη προειδοποίησή του: «Αν δεν ξέρουμε από πού ερχόμαστε, δεν ξέρουμε και πού πάμε».
Αξιοσημείωτη είναι η συνύπαρξή του επί σκηνής με τον Θηβαίο, ανάμεσα στα άλλα, μας πηγαίνει στα μέρη της ζωντανής ηχογράφησης Νταλάρα – Παπακωνσταντίνου από το Αττικόν.
Ο Ζουγανέλης είναι η ψυχή της παράστασης, έχοντας την ικανότητα να παράγει παύσεις χωρίς να σιωπά, να αυτοσχεδιάζει χωρίς να εκχυδαΐζει (ακόμα και όταν τα σεξουαλικού περιεχομένου αστεία διεκδικούν μια μεγάλη μερίδα του σεναρίου).
Ως ένας homo universals του θεάματος, συναντά τον Σάκη Μπουλά, κάνοντας μια παράσταση από μόνοι τους. Εκτός από το καυστικό χιούμορ του, ο Μπουλάς επιδεικνύει και τις φωνητικές του επιδώσεις σε τραγούδια του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (περυσινού συνοδοιπόρου), σε ρέγγε και βυζαντινούς ψαλμούς.
Τέλος, σημειώστε το όνομα της Αγγελικής Κωστάκη. Η νεαρή τραγουδίστρια, πιανίστα και ακορντεονίστρια, είναι ίσως η αποκάλυψη της παράστασης, ως η Ελληνίδα Amy Winehouse.
ΠΗΓΗ: ΔΙΦΩΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου